بررسی میزان تکرارپذیری خطای گشتاوری حین انجام آزمون های ردگیری الگو در صفحه گشتاور- زمان در ناحیه تنه

آزمون های ردگیری یکی از روش های شناخته شده برای اندازه گیری و کمی کردن عملکرد سیستم عصبی عضلانی و نیز به عنوان یکی از روش های دقیق و انعطاف پذیرجهت اندازه گیری ظرفیت عملکردی کنترل حسی حرکتی و هماهنگی حسی حرکتی محسوب می شوند. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان تکرارپذیری خطای کنترلی طی آزمون های ردگیری الگو در ناحیه تنه در صفحه گشتاور زمان در افراد سالم می باشد.
20 فرد سالم (13 مرد و 7 زن)، به صورت تصادفی آزمون های ردگیری الگو شامل دو الگوی دندان اره ای و سینوسی با دو دوره تناوب 10 ثانیه (3 سیکل) و 15 ثانیه (2 سیکل) که هرکدام دارای مقدار کمینه برابر 30 و مقدار بیشینه برابر 70 درصد حداکثر تلاش ارادی فرد بودند، را انجام دادند. ردگیری الگوها به صورت تک محوره و در شش جهت گشتاوری متمایز (خمش به جلو، خمش به عقب، چرخش به راست، چرخش به چپ، خمش جانبی به راست و خمش جانبی به چپ) صورت گرفت. میانگین خطای مطلق ردگیری الگو (Error Mean) و میزان کارایی ردگیری انجام شده با محاسبه مجذور مجموع مربعات نسبی خطا (Relative Root Mean Square Error: RRMSE) طی هر آزمون برای هر شرکت کننده محاسبه گردید. تکرارپذیری نسبی (Intraclass Correlation Coefficient: ICC) مقادیر خطای Error Mean و RRMSE نیز برای همه ی شرکت کننده ها تعیین شد. همچنین تکرارپذیری مطلق و کم ترین تغییر قابل تشخیص با 95 درصد اطمینان محاسبه گردید.
نتایج این مطالعه نشان داد که دامنه تکرارپذیری نسبی داده ها (ICC) برای Error Mean، 87/0 – 5/0، دامنه خطای معیار اندازه گیری، 006/0- 002/0و دامنه کم ترین تغییر قابل تشخیص با 95 درصد اطمینان 016/0- 007/0 بود. به علاوه این مقادیر برای RRMSE به ترتیب 86/0 – 5/0، 05/0- 024/0 و 139/0- 065/0 به دست آمد.
تحلیل نتایج این مطالعه نشان دهنده تکرارپذیری بالاو بسیار بالای میانگین خطای مطلق ردگیری الگو و مجذور مجموع مربعات نسبی خطا حین انجام آزمون های ردگیری الگو در ناحیه تنه در صفحه گشتاور زمان در افراد سالم می باشد. بنابراین در تحقیقات می توان از آزمون های ردگیری الگو برای کمی سازی کنترل پذیری تنه و از متغیرهای نامبرده به عنوان پارامترهای تکرارپذیر استفاده کرد.