بررسی عوامل خطر مربوط به کمردرد غیراختصاصی مزمن در نیروهای نظامی مرد

کمردرد غیراختصاصی مزمن یکی از مسائل مهم سلامت در نیروهای نظامی بوده و عوامل مختلفی در به وجود آمدن آن گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر تعیین ارتباط بین کمردرد با سطح تحصیلات، Body Mass Index: BMI، ورزش، وضعیت سیگار کشیدن، وضعیت شغلی و پاسچرهای بد در نیروهای نظامی مرد می باشد.
در این مطالعه غیرتجربی مورد- شاهدی، 92 نفر (با میانگین سنی 16/29 سال و انحراف معیار 55/8 سال) مبتلا به کمردرد غیر اختصاصی مزمن و 93 نفر (با میانگین سنی 80/26 سال و انحراف معیار 22/9 سال) افراد غیرمبتلا به کمردرد به صورت غیراحتمالی ساده از نیروهای نظامی مرد پادگان ها و مراکز نظامی شهر تهران انتخاب شدند. ابزراهای اندازه گیری در این مطالعه شامل پرسشنامه خودساخته، ترازو و متر نواری بود.
بر اساس نتایج رگرسیون لوجستیک دوتایی، عوامل خطر درجه تمرینات (003/0= P)، وضعیت کشیدن سیگا ر (042/0= P)، درجه BMI (034/0= P)، درجات پاسچر بد شامل حرکات بلند کردن اشیا سنگین (00 7 /0= P)، حرکات خم شدن (003/0= P)، حرکات چرخیدن از ناحیه کمر (011/0= P)، جابجایی اشیا حجیم (034/0= P)، جابجایی اشیا سنگین (05/0= P) و کار کردن در وضعیت چمباتمه (005/0= P) ارتباط معناداری با کمردرد داشتند و وضعیت شغلی (999/0= P)، سطح تحصیلات (056/0= P) و درجه پاسچر بد شامل حرکاتی شبیه به چلاندن لباس (958/0= P) ارتباط معناداری با کمردرد نداشتند.
داشتن تمرینات منظم و BMI عادی، احتمال ابتلا به کمردرد را در نیروهای نظامی کاهش داده در حالی که سیگار کشیدن و انجام زیاد فعالیت های فیزیکی آسیب رسان در حین کار (بلند کردن اشیا سنگین، حرکات خم شدن و چرخیدن از ناحیه کمر، جابجایی اشیا حجیم و سنگین و همچنین کار کردن در وضعیت چمباتمه برای مدت طولانی) این احتمال را افزایش می دهد.