تداخل کلسیم با جذب روده ای منگنز

کلسیم (Ca) فراوانترین عنصر در بدن انسان می باشد. تقریبا 2 درصد از وزن بدن یک فرد را این عنصر تشکیل می دهد. عنصر Ca نقش های متعددی را در موجودات دارا می باشد. از طرفی، منگنز عنصری کمیاب و ضروری است که در ساختمان برخی متالوآنزیم ها یافت می شود. کمبود منگنز در انسان به ندرت دیده می شود، در حالیکه مسمومیت با آن در موارد متعددی گزارش شده است. از آنجائیکه تداخل جذب روده ای این دو عنصر قادر است فرآیندهایی از قبیل تشکیل استخوان و رشد و نمو را تحت تاثیر قرار دهد باعث کاهش چشمگیری در آنها می گردد، لذا در این تحقیق تاثیر و ارتباط تداخلی جذب روده ای کلسیم و منگنز بررسی شد.
در این پژوهش، ارتباط روده ای کلسیم و منگنز بوسیله تکنیک Everted Gut Sac (E.G.S) بررسی شده است. برای انجام این تکنیک رتها را به مدت 24ساعت در حالت ناشتا نگهداری و سپس روده به طور کامل از بدن موش خارج شد. پس از انتخاب قطعات روده با طول مناسب، روده را وارونه کرده و مراحل مختلف تحقیق در بافر کربس- رینگر – فسفات انجام شد.
انکوباسیون E.G.S در بافر کربس- رینگر – فسفات محتوی Ca یا Mn و یا هر دو عنصر (برحسب مرحله آزمایش) نشان داد که جذب هر دو عنصر در دقیقه 30 انکوباسیون کامل می شود. جذب روده ای یون های مذکور یک فرآیند وابسته به غلظت می باشد و حداکثر جذب روده ای کلسیم و منگنز به ترتیب 5/1 و 85/1 میلی مولار به دست آمد. در همین رابطه نشان داده شد که حضور منگنز باعث کاهش جذب روده ای کلسیم به مقدار 20 درصد می شود. نتایج دیگر این تحقیق نشان داد که دو فاکتور سیترات و گلوکز، جذب روده ای منگنز و کلسیم را به طور قابل ملاحظه ای افزایش می دهند.
اطلاعات به دست آمده از تحقیق حاضر نشان می دهد که دو عنصر کلسیم و منگنز می توانند در جذب روده ای یکدیگر تداخل نمایند.