بررسی شیوع لیشمانیوز جلدی در شهرستان پاکدشت در سال1391

بیماری لیشمانیوز جلدی یکی از معضلات بهداشتی در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری از جمله کشور ایران می باشد. از این رو بررسی شیوع و شناسایی کانون های جدید این بیماری در مناطق مختلف ایران امری ضروری می نماید. مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع بیماری لیشمانیوز جلدی در شهرستان پاکدشت در سال 1391 انجام گرفت.
مطالعه حاضر بر روی 32 بیمار مبتلا به لیشمانیوز جلدی (خشک و مرطوب) مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی موجود در شهرستان پاکدشت در سال 1391 انجام شد. به منظور بررسی بیماری، پارامتر هایی همچون ماه های بروز در سال مورد مطالعه، سابقه مسافرت بیماران به مناطق آلوده در طی مدت زمان قبل از بروز بیماری، شغل، سن، جنس، محل آناتومیک ضایعه در بدن بیماران، تعداد زخم، جنس و نوع ضایعه از لحاظ مرطوب، خشک مد نظر قرار گرفت.
بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش بیشترین میزان ابتلا در ماه های مهر (15/53 درصد) و شهریور (75/18 درصد) دیده شد. اکثر بیماران سابقه مسافرت به مناطق آلوده را داشته اند، بطوریکه که 75/43 درصد بیماران سابقه مسافرت به سبزوار را طی مدت زمان قبل از بروز بیماری داشتند. بیشترین تعداد مبتلایان به لیشمانیوز جلدی زنان خانه دار (34 درصد)، کودکان (87/21 درصد) و رانندگان (6/15 درصد) بودند. و همچنین 62/90 درصد ضایعات معاینه شده از نوع مرطوب بود..
با توجه به نتایج حاصله به نظر می رسد که شهرستان پاکدشت کانون بیماری لیشمانیوز جلدی نبوده و بیماری در طی مسافرت بیماران به شهرهای کانون بیماری همچون سبزوار صورت گرفته است.