ایمنی و اثربخشی تحریک مغناطیسی مغز (TMS) و تحریک مکرر مغناطیسی مغز (rTMS) در درمان اختلال افسردگی اساسی: مرور نظام مند و متاآنالیز

اختلال افسردگی اساسی به سبب شیوع قابل ملاحظه و درگیر نمودن گروه های سنی فعال و بهره ور جوامع طی دهه های اخیر، سهم قابل توجهی از بار بیماری ها را در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به خود اختصاص داده است. روش های مختلفی برای مدیریت و درمان این بیماری به کار می رود که یکی از این روش ها، استفاده از فن آوری تحریک مغناطیسی مغز می باشد. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی ایمنی، اثربخشی فن آوری تحریک مغناطیسی مغز (TMS یا Transcranial magnetic stimulation) و تحریک مکرر مغناطیسی مغز (rTMS یا Repetitive transcranial magnetic stimulation) در درمان اختلال افسردگی اساسی بود.
به منظور جمع آوری شواهد، مهم ترین بانک های اطلاعاتی Cochrane library، CRD (Centre for reviews and dissemination)، Pubmed، Scopus، Trip، Embase، Inahta، PsycINFO و Google Scholar با کلید واژه های مناسب و راهبرد مخصوص هر یک جستجو گردید. پس از ارزیابی کیفیت مطالعات پیامدهای ایمنی، اثربخشی فن آوری استخراج گردید. در مواردی که به متاآنالیز نیاز بود، از نرم افزار 12 Stata استفاده شد.
از 273 مطالعه ی مرتبط، 43 مطالعه در مرحله ی اول وارد گردید که پس از بررسی نهایی، 8 مطالعه جهت انجام متاآنالیز انتخاب شد. مقدار اثربخشی درمانی TMS (r) در برابر گروه Sham، 3/0- (23/0-82/0-: CI 95 درصد) با میزان ناهمگونی قابل توجه و معنی دار (9/81 درصد = I-Squared و 001/0 > P) بود.
روش rTMS روشی با ایمنی قابل ملاحظه و بالا می باشد. از طرف دیگر، میزان اثربخشی آن بین دو گروه تحت درمان با این روش و گروه Sham چندان قابل توجه نیست.