فهرست مطالب

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 336 (هفته چهارم تیر 1394)

  • تاریخ انتشار: 1394/04/29
  • تعداد عناوین: 5
|
  • مقاله پژوهشی
  • بررسی ویژگی های اپدیمیولوژیک، دموگرافیک، سیر بیماری و اقدامات درمانی انجام شده جهت بیماران مبتلا به سندرم گیلن باره
    پرویز کاشفی، عبدالله مروجی صفحه 1
    مقدمه
    با توجه به این که شناسایی خصوصیات بیماری گیلن باره در تعیین اقدامات و امکانات مورد نیاز مراقبتی و درمانی لازم و ضروری می باشد؛ هدف از انجام این مطالعه، تعیین ویژگی های اپیدمیولوژیک، دموگرافیک، سیر بیماری و اقدامات درمانی انجام شده جهت بیماران مبتلا به سندرم گیلن باره ی بستری در بخش مراقبت های ویژه ی مرکز آموزشی- درمانی الزهرا (س) در سال های90-1386 بود.
    روش ها
    طی یک مطالعه ی مقطعی، 100 بیمار با نشانگان گیلن باره که طی سال های 90-1386 در بیمارستان الزهرا (س) اصفهان بستری شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز بیماران، اعم از اطلاعات دموگرافیک و اپیدمیولوژیک، سیر بالینی بیماری و اقدامات درمانی انجام گرفته و عاقبت درمانی بیمار، از پرونده استخراج شد و با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید.
    یافته ها
    میانگین مدت زمان بستری این بیماران 6/8 ± 5/18 و میانگین مدت ابتلا به بیماری 6/14 ± 1/26 روز بود. شدت بیماری در 26، 25 و 49 نفر به ترتیب خفیف، متوسط و شدید بود. 14 بیمار، دارای مشکلات سیستم اعصاب کرانیال، 4 نفر دارای مشکلات در سیستم اعصاب اتونوم و 6 بیمار دارای گرفتاری در هر دو سیستم بودند.
    نتیجه گیری
    برابر نتایج این مطالعه، بیماران مبتلا به سندرم گیلن باره، با انواع مشکلات مواجه می شوند و از این رو، لازم است مدیریت بیمارستان نسبت به تامین امکانات و تجهیزات لازم، بسته به شرایط بیمار، عوارض، علایم و پروتکل های درمانی گیلن باره اقدام نماید.
    کلیدواژگان: گیلن باره، اپیدمیولوژیک، دموگرافیک
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر کروسین بر رفتار چرخشی، میزان پراکسیداسیون لیپیدی و نیتریت در ناحیه ی استریاتوم مغز موش های صحرایی در مدل تجربی بیماری پارکینسون
    سیده مریم حسینی، زیبا رجایی، حجت الله علایی صفحه 2
    مقدمه
    دژنراسیون سیستم دوپامینرژیک نیگرواستریاتال، مهم ترین ویژگی پاتوفیزیولوژیکی بیماری پارکینسون است که منجر به بروز اختلالات حرکتی می گردد. شواهد متعددی نشان می دهد که استرس اکسیداتیو، نقش مهمی در دژنراسیون نورون های دوپامینی جسم سیاه در بیماری پارکینسون ایفا می کند. در سال های اخیر، استفاده از آنتی اکسیدان ها در کاهش اثرات زیانبار استرس اکسیداتیو و رادیکال های آزاد در بیماری پارکینسون مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه، اثر کروسین –آنتی اکسیدان قوی موجود در گیاه زعفران- بر رفتار چرخشی و آسیب اکسیداتیو در ناحیه ی استریاتوم مغز موش های صحرایی در مدل تجربی بیماری پارکینسو ن مورد بررسی قرار گرفت.
    روش ها
    در این مطالعه ی تجربی، تعداد 32 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار به طور تصادفی به 4 گروه (8 = n) تقسیم شدند: گروه شم، گروه مبتلا به پارکینسون و گروه های مبتلا به پارکینسون تیمار شده با کروسین در دوزهای 30 و 60 میلی گرم بر کیلوگرم. ضایعه ی یک طرفه با میکرواینجکشن 6- هیدروکسی دوپامین (μl4μg/16) به داخل باندل میانی مغز جلویی سمت چپ ایجاد گردید. تزریق داخل صفاقی کروسین و یا سالین از 3 روز قبل از جراحی شروع شد و به مدت 6 هفته ادامه یافت. رفتار چرخشی با تزریق آپومورفین (2 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی) در پایان هفته های 2، 4 و 6 و میزان پراکسیداسیون لیپیدی و نیتریت در ناحیه ی استریاتوم در پایان هفته ی 6 اندازه گیری شد.
    یافته ها
    میانگین تعداد کل چرخش های ناشی از تزریق آپومورفین در پایان هفته های 2، 4 و 6 در گروه مبتلا به پارکینسون نسبت به گروه شم افزایش معنی داری (001/0 > P) نشان داد. تیمار با کروسین با دوزهای 30 و 60 میلی گرم بر کیلوگرم تغییری در تعداد کل چرخش ها در حیوانات مبتلا به پارکینسون ایجاد نکرد. در پایان هفته ی 6، میزان پراکسیداسیون لیپیدی و نیتریت در ناحیه ی استریاتوم حیوانات گروه مبتلا به پارکینسون نسبت به حیوانات گروه شم به طور معنی داری (050/0 > P) افزایش یافت. تیمار با کروسین با دوز 60 میلی گرم بر کیلوگرم، میزان نیتریت استریاتوم حیوانات مبتلا به پارکینسون را به طور معنی داری (050/0 > P) کاهش داد، اما تغییری در میزان پراکسیداسیون لیپیدی در ناحیه ی استریاتوم ایجاد نکرد.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد کروسین با دوز 60 میلی گرم بر کیلوگرم در پیشگیری از آسیب نیتروزاتیو در ناحیه ی استریاتوم موثر است. با این حال، تاثیری در بهبود رفتار چرخشی در مدل بیماری پارکینسون ندارد.
    کلیدواژگان: کروسین، 6، هیدروکسی دوپامین، آسیب اکسیداتیو، رفتار چرخشی، بیماری پارکینسون
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی فراوانی علایم بالینی، دموگرافیک و آزمایشگاهی در بیماران مبتلا به سندروم منونوکلئوز عفونی در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان
    علیرضا امامی نایینی، محسن میدانی، شهره جعفری، علی مهرابی کوشکی صفحه 3
    مقدمه
    سندروم منونوکلئوز عفونی، یک بیماری حاد است که اغلب در اثر عفونت اولیه با ویروس اپشتین بار ایجاد می شود. با توجه به شیوع بالا وگسترش جهانی این سندروم و طیف وسیع علایم بالینی و آزمایشگاهی آن و نیز محدود بودن مطالعات مربوط به آن در کشور، مطالعه ی حاضر در سال 1392 در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان انجام شد.
    روش ها
    این مطالعه، یک مطالعه ی توصیفی بود که در سال 1392 در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان به انجام رسید. جامعه ی آماری مورد مطالعه، بیماران با تشخیص نهایی بالینی و سرولوژیک سندروم منونوکلئوز عفونی بستری شده در بخش های عفونی اطفال و بزرگسالان این مرکز طی سال های 91-1380 بودند. کلیه ی بیمارانی که در طی این مدت در این بیمارستان بستری شده بودند، از نظر علایم بالینی، آزمایشگاهی و عوارض بررسی شدند. اطلاعات بیماران به وسیله نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    در مجموع 49 بیمار، 25 نفر (51 درصد) مرد و 24 نفر (49 درصد) زن با میانگین سنی 6/9 ±2/21 سال و دامنه ی 44-3 سال، مورد بررسی قرار گرفتند. عموم علایم و نشانه های مشاهده شده در این بیماران بر حسب گروه های سنی اختلاف معنی دار نداشت. تب (8/89 درصد)، گلودرد (6/81 درصد)، بلع دردناک (1/55 درصد) و لرز (9/42 درصد) شایع ترین علایم و فارنژیت اگزوداتیو (9/93 درصد)، لنفادنوپاتی موضعی (3/63 درصد) و اسپلنومگالی (7/34 درصد) شایع ترین نشانه ها در این بیماران بود.
    نتیجه گیری
    بر اساس این مطالعه، به نظر می رسد که شیوع علایم، نشانه ها و یافته های آزمایشگاهی در بیماران مبتلا به سندروم منونوکلئوز عفونی در بیمارستان آموزشی الزهرای (س) اصفهان، مشابه آمارهای جهانی است. اما با توجه به نقایص این مطالعه و عدم وجود مطالعه ی مشابه در سطح کشور جهت مقایسه و نیز با توجه به محدود بودن این مطالعه به یک مرکز، لازم است جهت تعیین دقیق تر اپیدمیولوژی این سندروم، مطالعات وسیع تر در سایر مراکز کشور انجام گیرد.
    کلیدواژگان: سندروم منونوکلئوز عفونی، ویروس اپشتین بار، تب، فارنژیت اگزوداتیو
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی مقایسه ای تاثیر تجویز پیش داروهای زولپیدم و پرومتازین بر بی قراری، تسکین و اختلالات شناختی، قبل و بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر قلب
    مجتبی منصوری، امیر بهادر برومند صفحه 4
    مقدمه
    کنترل بی قراری و آرامش و درد بیماران قبل و بعد از عمل بای پس عروق کرونر قلب مقوله ی حایز اهمیتی است؛ چرا که عدم کنترل درد و بی قراری، می تواند موجب عوارض شدید و حتی غیر قابل جبران شود. با توجه به این که مطالعه ای جهت مقایسه ی اثرات دو داروی زولپیدم و پرومتازین به عنوان پیش دارو در بی قراری، تسکین و اختلالات شناختی، قبل و بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر قلب انجام نشده بود، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی اثرات این دو دارو و مقایسه ی آن ها با یکدیگر انجام شد.
    روش ها
    این مطالعه، یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی دو سو کور بود که بر روی 85 نفر از بیماران تحت عمل بای پس عروق کرونر قلب با محدوده ی سنی 70-40 سال، انجام شد. افراد مورد مطالعه، در دو گروه دریافت کننده ی زولپیدم و گروه دریافت کننده ی پرومتازین تقسیم شدند. تغییرات همودینامیک، آنالیز خون شریانی، مقیاس تسکین و بی قراری (SAS یا Sedation-agitation scale) و نیز آزمون کشیدن ساعت (CDT یا Clock drawing test) قبل از عمل بای پس، در بخش مراقبت های ویژه و موقع ترخیص در دو گروه بررسی شد.
    یافته ها
    از نظر مقیاس تسکین و بی قراری در گروه زولپیدم بیماران آرامش بیشتری نسبت به گروه پرومتازین داشته اند و تفاوت از نظر مقیاس تسکین و بی قراری قبل از عمل در دو گروه معنی دار بود (019/0 = P). در آزمون کشیدن ساعت قبل از عمل، بیماران در گروه زولپیدم امتیاز بیشتری نسبت به گروه پرومتازین کسب کردند که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (043/0 = P).
    نتیجه گیری
    بیمارانی که زولپیدم دریافت کردند، نسبت به گروه پرومتازین، قبل از عمل آرامش بیشتر داشتند و اختلال شناختی در آن ها کمتر بود.
    کلیدواژگان: زولپیدم، پیش دارو، پیوند عروق کرونر قلب، بی قراری، اختلالات شناختی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقاله مروری
  • ایمنی و اثربخشی تحریک مغناطیسی مغز (TMS) و تحریک مکرر مغناطیسی مغز (rTMS) در درمان اختلال افسردگی اساسی: مرور نظام مند و متاآنالیز
    محمد مرادی جو، حسام قیاسوند، سید منصور رایگانی، سحر محبت بهار، بیتاسادات زگردی، حمید رواقی صفحه 5
    مقدمه
    اختلال افسردگی اساسی به سبب شیوع قابل ملاحظه و درگیر نمودن گروه های سنی فعال و بهره ور جوامع طی دهه های اخیر، سهم قابل توجهی از بار بیماری ها را در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به خود اختصاص داده است. روش های مختلفی برای مدیریت و درمان این بیماری به کار می رود که یکی از این روش ها، استفاده از فن آوری تحریک مغناطیسی مغز می باشد. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی ایمنی، اثربخشی فن آوری تحریک مغناطیسی مغز (TMS یا Transcranial magnetic stimulation) و تحریک مکرر مغناطیسی مغز (rTMS یا Repetitive transcranial magnetic stimulation) در درمان اختلال افسردگی اساسی بود.
    روش ها
    به منظور جمع آوری شواهد، مهم ترین بانک های اطلاعاتی Cochrane library، CRD (Centre for reviews and dissemination)، Pubmed، Scopus، Trip، Embase، Inahta، PsycINFO و Google Scholar با کلید واژه های مناسب و راهبرد مخصوص هر یک جستجو گردید. پس از ارزیابی کیفیت مطالعات پیامدهای ایمنی، اثربخشی فن آوری استخراج گردید. در مواردی که به متاآنالیز نیاز بود، از نرم افزار 12 Stata استفاده شد.
    یافته ها
    از 273 مطالعه ی مرتبط، 43 مطالعه در مرحله ی اول وارد گردید که پس از بررسی نهایی، 8 مطالعه جهت انجام متاآنالیز انتخاب شد. مقدار اثربخشی درمانی TMS (r) در برابر گروه Sham، 3/0- (23/0-82/0-: CI 95 درصد) با میزان ناهمگونی قابل توجه و معنی دار (9/81 درصد = I-Squared و 001/0 > P) بود.
    نتیجه گیری
    روش rTMS روشی با ایمنی قابل ملاحظه و بالا می باشد. از طرف دیگر، میزان اثربخشی آن بین دو گروه تحت درمان با این روش و گروه Sham چندان قابل توجه نیست.
    کلیدواژگان: تحریک مغناطیسی مغز، افسردگی اساسی، ایمنی، اثربخشی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Epidemiologic and Demographic Features, Disease Process and Treatment Procedures in the Patients with Guillain-Barre Syndrome
    Parviz Kashefi, Abdollah Moraveji Page 1
    Background
    Considering the characteristics of Guillain-Barre syndrome is important for providing hospital instruments for surveillance and treatment of the disease. The aim of this study was to evaluate the epidemiologic and demographic features the disease process and treatment procedures of Guillain-Barre syndrome.
    Methods
    In a cross-sectional study، 100 patients with Guillain-Barre syndrome hospitalized in Al-Zahra Medical Center، Isfahan، Iran، during 2007-2011 were studied. The demographic and epidemiologic data، disease process and treatment activities were achieved from hospital records and analyzed.
    Findings
    The mean duration of hospitalization was 18. 5 ± 8. 6 days. The mean duration of the disease was 26. 1 ± 14. 6 days. The severity of the disease in 26، 25 and 49 patients were mild، moderate and severe، respectively. Among all، 14 cases had problem in cranial nervous system، 14 in autonomic nervous system and 6 in both cranial and autonomic nervous systems.
    Conclusion
    According to our results، patients with Guillain-Barre syndrome may be encountered to several problems، and hospital managers must try to prepare adequate facilities based on the condition of patients، complications and symptoms، and treatment protocols.
    Keywords: Guillain, Barre syndrome, Epidemiology, Demography
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effects of Crocin on Rotational Behavior, Lipid Peroxidation and Nitrite Levels in Rat's Brain Striatum in an Experimental Model of Parkinson's Disease
    Maryam Hosseini, Ziba Rajaei, Hojjatallah Alaei Page 2
    Background
    Degeneration of the nigrostriatal dopaminergic system is the pathologic hallmark of Parkinson''s disease (PD)، which leads to movement disorders. Compelling evidence implicates that oxidative stress plays an important role in degeneration of dopaminergic neurons in the disease. The aim of this study was to investigate the neuroprotective effect of crocin، a potent antioxidant in saffron، in an experimental model of Parkinson''s disease in rat.
    Methods
    32 adult male Wistar rats were randomly divided into 4 groups of 8 including sham، parkinsonian and parkinsonian treated with crocin at doses of 30 and 60 mg/kg. 6-hydroxydopamine (6-OHDA) (16 µg in 0. 2% ascorbate-saline) was infused into the left medial forebrain bundle. Crocin was injected intraperitoneally from 3 days before the surgery until 6 weeks. Rats were tested for rotational behavior by injection of apomorphine hydrochloride (2 mg/kg، intraperitoneally) at the weeks 2، 4 and 6. Malondialdehyde and nitrite levels were measured in the striatum at the end of the week 6.
    Findings
    The apomorphine-induced contralateral body rotations were highly significant in parkinsonian group at the end of the weeks 2، 4 and 6 compared to the sham group (P < 0. 001). Treatment of parkinsonian rats with crocin at the doses of 30 and 60 mg/kg did not change the rotations compared to the parkinsonian group. Malondialdehyde and nitrite levels in the striatum were significantly increased in parkinsonian group compared to the sham group (P < 0. 050). Treatment of parkinsonian rats with crocin at a dose of 60 mg/kg significantly decreased the nitrite levels in the striatum compared to the parkinsonian rats (P < 0. 05). However، treatment with crocin had no effect on malondialdehyde levels in the striatum.
    Conclusion
    According to the present study، it seems that crocin at a dose of 60 mg/kg is effective on preventing the nitrosative stress in an experimental model of Parkinson''s disease. However، crocin has no effect on improvement of rotational behavior and oxidative damage.
    Keywords: Crocin, 6, hydroxydopamine (6, OHDA), Oxidative damage, Rotational behavior, Parkinson's disease
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Infectious Mononucleosis Syndrome in Alzahra Referral Educational Medical Center, Isfahan, Iran
    Alireza Emami-Naeini, Mohsen Meidani, Shohreh Jafari, Ali Mehrabi-Koushki Page 3
    Background
    Infectious mononucleosis (IM) syndrome is an acute disease that often occurs after primary infection with Epstein-Bar virus. Because of high prevalence of this syndrome in our country and few researches about that، this study was done in Alzahra referral educational medical center in Isfahan، Iran.
    Methods
    In this descriptive study، during 2001-2012، 49 patients with Infectious mononucleosis syndrome hospitalized in Alzahra medical center were studied for demographic features، signs، symptoms and laboratory findings. The data were achieved from hospital records، entered to special questionnaire and finally analyzed.
    Findings
    There were 25 (51%) men and 24 (49%) women. The mean age of patients was 21. 2 ± 9. 6 with the range of 3-44 years. The most prevalent signs were fever، sore throat، painful swallowing (odynophagia) and chill and the most prevalent symptoms were exudative pharyngitis، lymphadenopathy and splenomegaly.
    Conclusion
    According to the results، prevalence of signs، symptoms and laboratory findings in patients with Infectious mononucleosis syndrome in Alzahra medical center in Isfahan were similar to global statistics. But، this study was done in one medical center and there is not any study like this in our country; therefore، more studies should be done in other centers in our country.
    Keywords: Infectious Mononucleosis syndrome, Epstein, bar virus, Fever, Exudative pharyngitis
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Effect of Zolpidem or Promethazine Premedication on Agitation, Sedation and Cognitive Disorders before and after Coronary Artery Bypass Graft Surgery
    Mojtaba Mansoori, Amir Bahador Boroumand Page 4
    Background
    Lack of control of agitation and patient’s pain before and after coronary artery bypass graft surgery (CABG) can cause severe and irrecoverable complications. Till the time of our study، there was no study to compare the effects of two drugs premedication، zolpidem and promethazine، in agitation، sedation and cognitive problems before and after coronary artery bypass graft surgery; we decided to do this.
    Methods
    The study was a double-blind clinical trial on 85 patients undergoing coronary artery bypass graft in the age-range of 40 to 70 years. The subjects were divided in two groups receiving zolpidem or promethazine. The hemodynamic status، analysis of arterial blood gas، scale of sedation and agitation (SAS) and Clock Drawing Test (CDT) were checked before coronary artery bypass graft surgery، in Intensive Care Unit (ICU) and at the time of discharge.
    Findings
    Sedation was higher and agitation was lower in zolpidem group before coronary artery bypass graft surgery and the differences were significant (P = 0. 019). The score of zolpidem group was significantly more in clock drawing test before the surgery (P = 0. 043).
    Conclusion
    According to this study، patients who received zolpidem، had more sedation and less agitation than the promethazine group and cognitive disorder was less in them. Keywords: Zolpidem، Promethazine، Premedication، Coronary artery bypass graft surgery (CABG)، Agitation، Cognitive disorder
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Safety and Efficacy of Transcranial Magnetic Stimulation (TMS) and Repetitive Transcranial Magnetic Stimulation (rTMS) in Treatment of Major Depressive Disorder: Systematic Reviews and Meta-Analysis
    Mohammad Moradi-Joo, Hesam Ghiasvand, Seyed Mansoor Raygani, Sahar Mohabbat-Bahar, Bita Sadat Zegordi, Hamid Ravaghi Page 5
    Background
    Prevalence of major depressive disorder allocated significant contribution of disease burden in developed and developing countries because of involving active and productive age groups and communities in recent decades. Different methods are used to manage and treat this disorder that one of them is Transcranial Magnetic Stimulation (TMS). The purpose of this study was assessment of safety، effectiveness and cost-effectiveness of Transcranial Magnetic Stimulation and Repetitive Transcranial Magnetic Stimulation (rTMS) technology in treatment of major depressive disorder.
    Methods
    In order to gather evidence، main databases [Cochrane Library، Centre for Reviews and Dissemination (CRD)، PubMed، Scopus، Trip، Embase، Inahta، PsycINFO، Google Scholar] were searched with appropriate keywords and strategies. After quality assessment of studies، consequences of safety and efficacy of the technology were extracted and Stata 12 software was used، if needed، for meta-analysis.
    Findings
    From a total of 273 studies، 43 studies were entered firstly and 8 studies were selected after final review. The amount of standardised mean difference (SMD) was equal to -0. 3 with a %95 confidence interval of -0. 82 to 0. 23 for rTMS-treated group versus sham group with a substantial rate and significant heterogeneity (P < 0. 001، I-Squared = 81. 9%).
    Conclusion
    Repetitive Transcranial Magnetic Stimulation is a method with significant and high safety. On other side، its efficacy، compared to sham group، is not very significant.
    Keywords: Major Depression, Repetitive Transcranial Magnetic Stimulation (rTMS), Safety, Efficacy
    Abstract View Paper Original: Persian