شیوع کمبود ویتامین D در افراد با شاخص توده بدنی بالاتر از kg/m2 25 و ارتباط آن با شاخص های دموگرافیک و آنتروپومتریک

امروزه چاقی و اضافه وزن مشکل عمده سلامتی در جهان می باشد. بر اساس شواهد علمی موجود کاهش سطح ویتامین D در برخی بیماری های مزمن مانند دیابت و چاقی گزارش شده است. هدف از مطالعه کنونی بررسی شیوع کمبود ویتامین D در افراد دارای اضافه وزن و چاق و ارتباط آن با برخی از عوامل از جمله سن، جنس، شغل و درصد چربی بدن است. در این مطالعه توصیفی- مقطعی، افراد مراجعه کننده به کلینیک چاقی بیمارستان امام خمینی (ره) در طی یک سال (شهریورماه 1392 تا 1393) بررسی شدند. فراوانی کمبود ویتامین D با سطح سرمی کمتر از ng/ml 30 در میان 107 شرکت کننده تعیین شد.
از میان 107 شرکت کننده در 81 نفر (7/75%) کمبود ویتامین D گزارش شد. شیوع کمبود ویتامین D در شرکت کنندگان با شاخص توده بدنی 9/29-25، 9/34-30 و بالاتر از kg/m2 35 به ترتیب،3/77، 7/83 و 4/69% بود، اما این اختلاف در بین افراد دارای اضافه وزن و چاق معنادار نشد (193/0=P). شیوع کمبود شدید و متوسط ویتامین D در شرکت کنندگان به ترتیب 2/25 و 5/50% بود. شیوع کمبود ویتامین D در سنین کمتر از 50 سال، به صورت معناداری شایع تر از کمبود آن در افراد بالای 50 سال بود (001/0=P).
نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع کمبود ویتامین D در افراد دارای اضافه وزن و چاق به ویژه در افراد کمتر از 50 سال بالاست. پیشگیری و درمان کمبود این ویتامین در برنامه های درمانی افراد چاق و دارای اضافه وزن به خصوص در بالغین جوان ضروری به نظر می رسد.