آموزش وظیفه مدار: راهکاری برای ارتقای پیوند تئوری و عمل در آموزش پزشکی

در پاسخ به افزایش تقاضا برای ارتقای توانمندی های فارغ التحصیلان رشته های پزشکی در دهه های اخیر، تغییرات اساسی در طراحی و ارایه آموزش پزشکی ایجاد شده است. آموزش وظیفه مدار سیستم جامعی با دیسیپلین های متعدد آموزش و یادگیری است که بر مجموعه ای از وظایف که پزشکان با آن روبه رو هستند، تاکید دارد و یادگیری در این روش از طریق انجام وظایف و درک مفاهیم و مکانیسم های مرتبط با آن صورت می گیرد. هدف از مطالعه حاضر، مروری بر پژوهش های انجام شده با موضوع آموزش وظیفه مدار در حوزه آموزش پزشکی بود.

پایگاه های الکترونیکی Magiran، SID، Google Scholar، PubMed، Scopus و ScienceDirect در سال 1393 مورد جستجو قرار گرفت. همه مقالات مرتبط بدون در نظر گرفتن محدودیت در زمان انتشار، جمع آوری گردید و مقالاتی که شرایط ورود به مطالعه (ارتباط با حیطه پزشکی، دارا بودن اهداف، روش کار، حجم نمونه، تحلیل و نتیجه گیری مشخص و در دسترس بودن متن کامل) را داشتند، انتخاب شد. در نهایت تجزیه و تحلیل بر روی 10 مقاله کمی، کیفی و یا ترکیبی انجام گرفت.

اگرچه آموزش وظیفه مدار در سطوح و موقعیت های مختلف استفاده شد، اما مستندات نشان داد که در مقایسه با آموزش سنتی، کارایی و اثربخشی بیشتری داشت و باعث ایجاد پیامدهای مطلوبی برای دانشجویان، استادان و بیماران گردید.

نتایج پژوهش نشان داد که آموزش وظیفه مدار یک استراتژی قوی آموزشی می باشد و در بسیاری از دانشکده های پزشکی به عنوان روش مناسبی جهت آموزش و یادگیری پذیرفته شده است. بنابراین برای ارتقای دانش، مهارت و توانمندی های حرفه ای پیشنهاد می شود.