تحلیل رابطه متغیرهای شخصیتی و سازمانی با رهبری قابل اعتماد

شواهد زیادی مبنی بر بروز بحران در به تقریب تمامی بخش های زندگی حرفه ای و سازمانی وجود دارد، مانند: اختلاس های بزرگ در سازمان ها، عملکرد بد مالی، بد رفتاری با کارکنان، فساد اخلاقی و فعالیت های بازاریابی غیر قانونی و سلطه جویانه. رسوایی های اخلاقی رهبران و در نتیجه بی اعتمادی به رهبران در سازمان و جامعه، اهمیت و ضرورت رهبران قابل اعتماد را افزایش داده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه صفات شخصیتی رهبران (شامل وجدانی بودن، همگرایی، روان رنجورخویی) و زمینه اخلاقی با رهبری قابل اعتماد و توجه به نقش میانجی گر تبادل رهبر- عضو در این میان می باشد.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش را تمامی کارکنان پالایشگاه گاز بیدبلند تشکیل می دهند که 250 نفر از آنها به صورت تصادفی ساده انتخاب گردیدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تجدید نظرشده صفات شخصیتی نئو (NEO-FFI)، زمینه اخلاقی، تبادل رهبر- عضو و رهبری قابل اعتماد استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، الگویابی معادلات ساختاری و روش بوت استراپ تحلیل شدند.
یافته های پژوهش حاکی از آن است که؛ صفات شخصیتی، و نیز زمینه اخلاقی در سازمان رابطه قوی با بهبود یافتن تبادلات رهبر- عضو داشته و همچنین، قابل اعتماد یافتن رهبران را در پی دارد.
مدیران و رهبران سازمان ها می بایست روابطی صادقانه و اعتماد برانگیز را در محیط کاری گسترش دهند و تصمیمات و سیاست های سازمان را همواره در راستای خودشکوفایی کارکنان و نیز افزایش بهره وری سازمان تنظیم نمایند.