تغییرات مکانی و زمانی نرخ فرونشست گرد و غبار در شهر اصفهان و ارتباط آن با برخی پارامترهای اقلیمی

در این پژوهش توزیع مکانی و زمانی نرخ فرونشست گرد و غبار و فاکتورهای اقلیمی موثر بر آن در شهر اصفهان مطالعه شد. گرد و غبار توسط تله های شیشه ای مستقر در بام ساختمان های یک طبقه در 20 نقطه شهر اصفهان، طی 12 ماه نمونه برداری و داده های اقلیمی مربوطه نیز از سازمان هواشناسی اصفهان تهیه و آنالیز گردیدند. بیشترین و کمترین نرخ فرونشست گرد و غبار متناسب با روند باد غالب منطقه به ترتیب به ماه های خشک سال با جهت باد شرقی و شمال شرقی و مرطوب با جهت باد غربی و جنوب غربی اختصاص دارد که می تواند دلیلی بر منشا احتمالی گرد و غبار از مناطق بیابانی شرق اصفهان باشد. همبستگی های معنی دار منفی میان نرخ فرونشست گرد و غبار با میزان بارش و رطوبت نسبی و مثبت با دمای حداقل و حداکثر در تمام ماه ها و سرعت حداکثر و متوسط باد در ماه های خشک توجیه کننده توزیع زمانی نرخ فرونشست گرد و غبار می باشد. در ماه های خشک ذرات ریزتر گرد و غبار از منشا احتمالی شرق اصفهان مسافت بیشتری را پیموده و در مناطق غربی شهر فرو می نشینند و در ماه های مرطوب به دلیل چسبندگی ذرات خاک و کاهش قدرت حمل باد به علت درشت تر شدن ذرات، بیشترین نرخ فرونشست گرد و غبار در مناطق شرقی شهر مشاهده می شود.