شبیه سازی جریان ورودی به دریاچه ارومیه با استفاده از مدل SWAT

دریاچه ارومیه واقع شده در شمال غربی ایران، در معرض انواع تهدیدات مانند خشکسالی، احداث سدهای متعدد، تغییر کاربری اراضی و افزایش دما روبرو است. با توجه به اهمیت دریاچه هرگونه مطالعه که به شناسایی مشکلات در این حوضه بیانجامد دارای توجیه می باشد. در مطالعه حاضر، توانایی مدل SWAT در شبیه سازی جریان حوضه آبریز ارومیه با مساحت 52000 کیلومترمربع مورد بررسی قرار گرفت. مدل برای دوره زمانی 1997 -1980 اجرا شد که بازه زمانی 1991-1980 برای دوره واسنجی و دوره 1998 - 1992 به عنوان اعتبارسنجی درنظر گرفته شد. نتایج واسنجی در 10 درصد ایستگاه های هیدرومتری در حد خیلی خوب و 85 درصد از ایستگاه ها مناسب ارزیابی شدند. همچنین نتایج اعتبارسنجی نشان داد که به ترتیب در 25 و 45 درصد ایستگاه های نتایج در حد خیلی خوب و مناسب بوده است. این شرایط نشان دهنده توانایی بالای مدل در شبیه سازی جریان در این حوضه می باشد. همچنین برخی عوامل تاثیرگذار بر رواناب ورودی به دریاچه در سال های اخیر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که تغییرات اخیر (احداث سدهای متعدد، تغییر اقلیم و کاربری اراضی) در حوضه سبب کاهش حجم رواناب ورودی به دریاچه در حدود 80 درصد گردیده است. بنابراین، اگر شرایط مدیریتی طبیعی در حوضه آبریز برقرار بود وضعیت دریاچه می توانست بهتر از وضعیت کنونی باشد.