مطالعه اثر کادمیوم بر مراحل تکوین و الگوی پروتئینی بساک و دانه های گرده گل اطلسی (Petunia hybirda Juss.)

کادمیوم یکی از آلاینده های جوی و بخشی از ذرات خروجی خودروهای دیزل است و هدف پژوهش حاضر تعیین اثرات کادمیوم بر روند تکوین و الگوی پروتئینی بساک و دانه های گرده گل اطلسی که به طور متداول در فضای سبز اکثر شهرهای بزرگ کشت می شوند، می باشد.
گیاهان اطلسی در گلدان های آزمایشگاهی کشت داده شده و با غلظت های مختلفی از CdCl2 به صورت اسپری تیمار شدند. گل ها در مراحل مختلف تکوین برداشت شده و در فیکساتور FAA70 (فرمالین: استیک اسید: اتانول، 17:1:2) تثبیت و در مطالعات تکوینی به کار برده شدند. دانه های گرده ی گروه های مختلف نیز جمع آوری شده و پس از استخراج پروتئین با روش الکتروفورز مطالعه شد. تجزیه تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار آماری SAS(نسخه 1/9) و با روش آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد.
فرآیند تکوین بساک و دانه های گرده در گیاهان شاهد از الگوی کلی گیاهان دو لپه پیروی می کند اما در گیاهان تحت تیمار با کادمیوم، تغییرات و ناهنجاری هایی مشاهده گردید. بی نظمی در دیواره بساک، تشکیل دانه های گرده چروکیده و واکوئله، کاهش توان زیستی، آسیب دیواره اگزین و تشکیل باندهای پروتئینی جدید از اثرات تیمار با کادمیوم می باشد.
کادمیوم (به عنوان یک آلاینده ی جوی) مراحل نموی بساک و دانه های گرده را تحت تاثیر قرار داده و موجب بروز انواعی از ناهنجاری ها و کاهش توان زیستی گرده ها می گردد. تولید پروتئین های جدید (پروتئین های سم زدا) یکی از پاسخ های گیاه به استرس آلودگی است.