بررسی همبستگی استرس شغلی پرستاران با ارتباطات حرفه ای بین پرستاران و پزشکان

شاغلین حرفه ی پرستاری نسبت به سایر مشاغل از سلامت محیط کار کمتری برخوردار بوده و همواره با استرس های شغلی زیادی مواجه هستند. کیفیت رابطه ی پرستاران با پزشکان تاثیر زیادی بر پرستاران می گذارد. هدف این پژوهش تعیین همبستگی استرس شغلی پرستاران با ارتباطات حرفه ای بین پرستاران و پزشکان است.
تمامی پرستاران شاغل در سه بیمارستان درمانی بناب و مراغه در سال 1390 که دارای حداقل یک سال تجربه ی کار بالینی بودند برای شرکت در تحقیق دعوت شدند و در نهایت داده های 90 پرستار جمع آوری گردید. در این پژوهش توصیفی- همبستگی، داده ها با استفاده از پرسشنامه ی همکاری پزشک- پرستار و پرسشنامه ی استرس شغلی پرستاران گرد آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آمار توصیفی (نسبت، درصد، فراوانی،میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون) انجام گردید.
میانگین سنی پرستاران80 /7± 5/32 سال و میانگین سابقه ی کار بالینی آنها 74/7± 83/8 سال بود. همچنین آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین استرس شغلی پرستاران با دیدگاه آنان در مورد ارتباطات حرفه ای ایشان با پزشکان رابطه ی آماری معنا داری وجود دارد(ضریب همبستگی 22/0 و سطح معنادار 02/0).
از دیدگاه پرستاران، ارتباطات حرفه ای آنها با پزشکان در سطح متوسط بود. بنابراین به نظر می رسد که برنامه ریزی جهت بهبود کیفیت ارتباط پزشکان و پرستاران می تواند منجر به کاهش استرس شغلی پرستاران شود.