ارتباط مشخصات دموگرافیکی و نگرش پرستاران بخش کودکان شرکت کننده در دوره ی آموزشی مراقبت از بیماران روبه مرگ در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

پرستاران بخش های اطفال و نوزادان همانند سایر پرستاران با موضوع مرگ و مردن دائم مواجهه هستند. در منابع مختلف به عوامل متعددی که بر نگرش پرستاران برای مراقبت از بیمار رو به مرگ تاثیرگذار هستنداشاره شده است. با توجه به تفاوت های فرهنگی موجود بین ملل مختلف، محقق بر آن شد تا برای یافتن چند عامل تاثیرگذار بر نگرش پرستاران، در پژوهشی ارتباط مشخصات جمعیت شناختی پرستاران بخش های اطفال و نوزادان شرکت کننده در دوره ی آموزشی مراقبت از بیماران رو به مرگ را با نگرش آنان نسبت به مراقبت از بیمار رو به مرگ بررسی نماید.
این تحقیق از نوع نیمه تجربی تک گروهی است که 60 نفر از پرستاران بخش های اطفال و نوزادان که شرایط حضور در پژوهش را داشتند در دوره ی آموزشی مراقبت از بیمار رو به مرگ شرکت کردند. جهت سنجش نگرش پرستاران از پرسشنامه ی پایا و روا شده مرتبط با بخش های اطفال و نوزادان و همچنین از پرسشنامه ی جمعیت شناختی استفاده شد.
با استفاده از آزمون من ویتنی متغیرهای سن(485/0)، سابقه ی کار (318/0)، دانشگاه محل تحصیل(720/0)، وضعیت تاهل (414/0)و بخش محل خدمت(852/0) و با استفاده از آزمون کروسکال والیس متغیرهای بیمارستان محل خدمت (172/0) و تعداد مواجهه با بیمار رو به مرگ (522/0) مورد تحلیل قرار گرفت که بین مشخصات جمعیت شناختی و نمره ی نگرش پرستاران ارتباط معنا داری مشاهده نشد.
از آن جایی که بین متغیرهای جمعیت شناختی با نمره ی نگرش پرستاران ارتباط معنا داری یافت نشد به نظر می رسد دوره ی آموزشی مراقبت از بیمار رو به مرگ برای تمامی جامعه ی پرستاری ضروری باشد.