اختلالات تیروئید و پیامد بارداری

حاملگی تاثیرات عمده ای بر تنظیم عملکرد تیرویید زنان سالم و مبتلا به اختلالات تیرویید دارد. شیوع اختلالات تیرویید در زنان باردار نسبتا بالا است.

هدف بررسی حاضر، افزایش آگاهی و ارایه بررسی در مورد اثر نامطلوب اختلال عملکرد تیرویید شامل هیپوتیروییدی ، هیپرتیروییدی و اتوایمونیتی تیرویید بر نتایج بارداری و می باشد.

در این بررسی مروری کتابخانه های Medline، EMBASE وCochrane با کلمات کلیدی مناسب برای مقاله مرتبط انگلیسی جستجو شدند. ما از انواع مطالعات، از جمله کارآزمایی بالینی تصادفی، کوهورت (آینده نگر و گذشته نگر) مطالعات مورد شاهدی، گزارش موردی استفاده کردیم. مطالعات مربوط به بیماریهای تیرویید در زنان غیر باردار و مقالات بدون کیفیت مناسب از مطالعه کنار گذاشته شدند.

هیپرتیروییدی و هیپوتیروییدی آشکار دارای اثرات سوء متعددی بر نتایج بارداری می باشند. هیپرتیروییدی آشکار با سقط، مرده زایی، زایمان زودرس، محدودیت رشد داخل رحمی، وزن کم هنگام تولد، پره اکلامپسی و اختلال عملکرد تیرویید جنین همراه بود. هیپوتیروییدی آشکار با سقط جنین، کم خونی، فشار خون بالا ناشی از حاملگی، پره اکلامپسی، جداشدن زودرس جفت، خونریزی بعد از زایمان، تولد نوزاد نارس، وزن کم هنگام تولد، مرگ داخل رحمی ، افزایش دیسترس تنفسی نوزادان و اختلال رشد عصبی نوزاد همراه بود. با این حال عوارض هیپوتیروییدی تحت بالینی، و آنتی بادی تیرویید مثبت بر نتایج بارداری مشخص نیست. در حالی که برخی از مطالعات شانس بیشتری برای جداشدن زودرس جفت، تولد زودرس، سقط جنین، فشارخون بالای بارداری، زجر جنین، پره اکلامپسی شدید و دیسترس و دیابت نوزادی در زنان باردار با هیپوتیروییدی تحت بالینی یا خود ایمنی تیرویید نشان داده اند؛ در برخی مطالعات دیگر این عوارض جانبی گزارش نشده اند.

در حالی که اثرات اختلال عملکرد تیرویید آشکار بر عوارض جنینی مادری به وضوح مشخص شده اند و تاثیر دراز مدت آن بر توسعه در دوران کودکی به خوبی شناخته شده است، با این حال عوارض زودرس و دیررس اختلال عملکرد تیرویید تحت بالینی در دوران بارداری یا بیماریهای خودایمنی تیرویید مورد بحث است. انجام مطالعات بیشتر برای شناسایی نتایج نامطلوب مادر و نوزاد در اختلالات تحت بالینی تیرویید مادر ضروری به نظر می رسد