بررسی مقایسه دیدژسترون خوراکی با پروژسترون واژینال در حمایت از فاز لوتئال در سیکل های IUI : کارآزمایی بالینی تصادفی شده

در این مطالعه، مزایای استفاده از دیدروژسترون خوراکی با پروژسترون واژینال (سیکلوژست) در حمایت از فازلوتیال در سیکل های حاملگی حاصل از IUI مقایسه می گردد. مکمل پروژسترون زمانی که احتمال نقص فاز لوتیال(LPD) وجود دارد خط اول درمانی است.

این مطالعه جهت مقایسه اثر دیدژسترون خوراکی با سیکلوژست واژینال در حمایت از فاز لوتیال در سیکل های IUI بود.

این مطالعه آینده نگر، تصادفی شده و دوسوکور می باشد که در مرکز تحقیقات ناباروری در مدت زمان اردیبهشت 92 تا اردیبهشت 93 انجام شده است. این مطالعه شامل 150 زن نابارور با سن کمتر از 35 سال می باشد که تحت تحریک تخمک گذاری برای سیکلهای IUI قرار گرفته اند. این بیماران تحت تحریک تخمک گذاری با دیدروژسترون خوراکی (20 میلی گرم) به عنوان گروهA و سیکلوژست واژنینال (400 میلی گرم) به عنوان گروهB در آماده سازی برای انجام IUIقرار گرفتند. میزان حاملگی بالینی و میزان سقط، سطح سرمی پروژسترون در فازلوتیال(7 روز بعد از (IUI و میزان رضایتمندی بین گروه 2 مقایسه شد.

سطح پروژسترون سرم به طور معنی داری در گروه A بیشتر از گروه B بود (P= 0.001) .میزان باروری در گروه A تفاوت معنی داری با گروه B نداشت(P=0.582) . اگرچه میزان سقط در گروه B بیشتر از گروه A بود ولی میزان سقط در هر دو گروه تفاوت معنی داری نداشت(P=0.056) . میزان رضایتمندی به طور معنی داری در گروه A در مقایسه با گروه B بیشتر بود (P<0.001).

ما نشان دادیم که دیدروژسترون خوراکی و پروژسترون واژینال (سیکلوژست) در حمایت از فازلوتیال در سیکلهای IUI به یک اندازه موثر هستند. علاوه بر این سطح پروژسترون سرم و میزان رضایتمندی در گروه دیدروژسترون خوراکی بیشتر از گروه پروژسترون واژینال بوده است.