چالش های اعزام و حضور نیروی انسانی متخصص در مناطق بحران زده

حوادث طبیعی و غیرمترقبه تحت عنوان بحران، تمامی اقشار و نهادهای یک جامعه و ذهن مسئولین را به خود درگیر می کند. لزوم کنترل بحران و حل آن از سویی و اعزام نیروی متخصص به مناطق آسیب دیده از سوی دیگر، چالشی فراروی مدیریت می نهد؛ این در حالی است که تعداد افراد داوطلب اعزام به مناطق آسیب دیده از شمار انگشتان دست نیز فراتر نمی رود. هدف این پژوهش شناسایی راهکارهایی جهت اعزام و نگهداشت نیروی انسانی در مناطق آسیب دیده است.
این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی انجام شده است. جامعه آماری کارکنان شاغل در نهادهای استان تهران که ملزم به حضور در مناطق آسیب دیده بودند که 220 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها توسط پرسشنامه محقق ساخته که روایی و پایایی آن نیز مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی از طریق SPSS19 استفاده شد.
احساس مفید و موثر بودن، اجبار و ترس از دست دادن شغل از عوامل موثر در اعزام و نگهداشت نیرو در مناطق آسیب دیده بود.
مدیریت با توجه به سطوح سازمانی کارکنان و سوابق کاری افراد می تواند از یک یا چند عامل جهت اعزام نیروی موردنظر استفاده نماید که این مهم، جز با داشتن برنامه ای مدون و از پیش آماده محقق نخواهد شد.