همبستگی رفتارهای خود مدیریتی صرع با حملات تشنج در بیماران عضو انجمن صرع ایران

صرع یک بیماری مزمن با حملات تشنجی است که وضعیت ناتوان کننده ای را برای بیمار ایجاد می کند.رفتارهای خود مدیریتی صرع شامل فعالیت هایی است که فرد مبتلا، جهت مدیریت بیماری خود انجام می دهد و به نظر می رسد بر تعداد حملات تشنج بیمار نیز موثر می باشد.این مطالعه با هدف بررسی میزان رفتارهای خود مدیریتی صرع و رابطه آن با تعداد حملات تشنج در بیماران مصروع انجام گردیده است.
پژوهش حاضر از نوع همبستگی است که بر روی 120 بیمار عضو انجمن صرع ایران، بر اساس معیارهای ورود و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس صورت گرفته است. جهت گردآوری داده ها پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناسی، رفتارهای خودمدیریتی صرع DiIorio و چک لیست ثبت تعداد حملات تشنج مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و آزمون های ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین نمره کلی رفتارهای خودمدیریتی در واحدهای پژوهش 54/ 21±05/ 118، بیشترین نمره (میانگین درصد) کسب شده در حیطه مدیریت تشنج (9/ 79) و کمترین نمره در حیطه مدیریت دارو (56/ 57) بود. بین رفتارهای خود مدیریتی صرع و تعداد حملات تشنج رابطه آماری معنی داری و معکوس وجود داشت (r=-0.3; P<0.001).
فراوانی انجام رفتارهای خود مدیریتی صرع در واحدهای پژوهش، در حد متوسط بود. در بیمارانی که به میزان بیشتری رفتارهای خود مدیریتی صرع را در زندگی روزمره انجام داده بودند، حملات تشنج کمتری وجود داشت.