مطالعه شیمی بلور و منطقه بندی کلینوپیروکسن های موجود در سنگ های آتشفشانی آلکالن شمال غرب مشگین شهر، ایران

منطقه مورد مطالعه بخشی از زون البرز غربی آذربایجان بوده و در شمال غرب شهرستان مشگین شهر واقع است. این منطقه شامل سنگ های آلکالن با ترکیب فنولیت تفریتی و تفریت فنولیتی به سن ائوسن بوده که با داشتن درشت بلورهایی همچون کلینوپیروکسن، آنالسیم، آلکالی فلدسپار و پلاژیوکلاز و با خمیره ای مشابه با همان ترکیب کانی شناسی مشخص می گردند. آنالیز نقطه ای بر روی مقاطع نازک صیقلی جهت بررسی شیمی کلینوپیروکسن ها، با بکارگیری یک دستگاه ریز پردازش الکترونی انجام گردید. بر پایه این نتایج مشخص شد که کلینوپیروکسن های موجود در سنگ های منطقه از نوع دیوپسید بوده و دارای عدد منیزیم نسبتا بالا (90/ 0-66/ 0)، Al2O3 متغیر (39/ 3 تا 38/ 8 درصد)، TiO2 کمتر از 02/ 2 و Na2O، 0/36 تا 50/ 1 درصد و نسبت AlVI/AlIV کمتر از 3/ 0 می باشند و پیشنهاد می کنند که ماگما، تحت فشار نسبتا کم متبلور شده است. همچنین مشخص می گردد بلورهای مذکور در فشار متوسط 5/5-0/ 4 کیلوبار و دمای 1080-1005 درجه سانتی گراد تبلور یافته اند. بررسی ژئوشیمیایی کلینوپیروکسن ها نشان می دهد که این بلورها ویژگی کلینوپیروکسن های سنگ های آلکالن مربوط با قوس های آتشفشانی را دارا هستند. از وجود منطقه بندی نوسانی عادی و معکوس در کلینوپیروکسن ها، چنین استنباط می گردد که فرایند تفریق و اختلاط از عوامل موثر بر تکامل سنگ های منطقه بوده اند.