اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر مدل فرانظریه ای بر فعالیت بدنی منظم دختران دبیرستانی

سبک زندگی کم تحرک در جامعه کنونی ضرورت انجام مداخلات موثر در جهت افزایش فعالیت جسمانی به منظور پیشگیری از بیماری و ایجاد سبک زندگی متحرک در سالهای اولیه نوجوانی را آشکار می سازد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر مدل فرانظریه ای بر میزان فعالیت جسمانی در دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان بود.
روش تحقیق: در این مطالعه مداخله ای تعداد 300 نفر از دانش آموزان دختر مقطع اول تا سوم دبیرستان به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای در 6 دبیرستان وارد مطالعه شدند و به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. مداخله آموزشی مبتنی بر الگوی فرانظری به روش های سخنرانی و بحث گروهی انجام شد. داده های مربوطه با استفاده از پرسشنامه های مراحل فعالیت فیزیکی، مقیاس منافع/موانع ورزش و خودکارآمدی نسبت به ورزش، جمع آوری و با استفاده از برنامه SPSS نسخه 19 و آزمون های آماری T زوجی، T مستقل و کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شد.
این مطالعه نشان داد که قبل از آموزش، اختلاف آماری معنی دار بین گروه های مورد مطالعه از نظر مراحل تغییر فعالیت جسمانی، منافع درک شده، موانع درک شده و خودکارآمدی وجود نداشت. اما افراد تحت آموزش پس از اجرای مداخله آموزشی از پیشرفت مثبت و معناداری در مراحل تغییر برخوردار شدند(P<0/05). میانگین نمرات منافع درک شده، موانع درک شده و خودکارآمدی پس از اجرای مداخله آموزشی پیشرفت معنی داری داشت(P<0/05).
آموزش مبتنی بر مدل فرانظری تاثیر مثبت بر فعالیت جسمانی دانش آموزان دارد. بنابراین استفاده از مدلهای تغییر رفتار در برنامه های آموزشی جهت ارتقاء فعالیت جسمانی در نوجوانان توصیه می شود.