ارزیابی اثر تنش شوری بر فلئورسانس کلروفیل دو رقم چغندرقند (Beta vulgaris L.) در کاربرد برگی سالیسیلات

به منظور بررسی اثر اسیدسالیسیلیک بر مولفه های فلئورسانس کلروفیل در برگ چغندرقند تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. در مرحله چهار برگی پس از توسعه کامل برگ، همزمان با تنش شوری در دو سطح صفر و 150 میلی مولار، اسید سالیسیلیک با غلظت های صفر، 5/ 0 و 1 میلی مولار در اوایل صبح روی برگ ها افشانه شد. برای این آزمایش از دو رقم شریف و جلگه استفاده گردید. تحلیل رشد در مراحل مختلف رویشی و توسعه کامل برگ انجام شد. تنش شوری موجب کاهش معنی دار وزن خشک ریشه، وزن خشک اندام هوایی، هدایت روزنه ای، عدد SPAD، عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو، خاموشی فتوشیمیایی و حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو شد. همچنین تنش شوری موجب افزایش معنی دار خاموشی غیر فتوشیمیایی گردید. تیمار با اسید سالیسیلیک موجب افزایش معنی دار وزن خشک ریشه، هدایت روزنه ای، عدد SPAD، عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو، خاموشی فتوشیمیایی و حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو نسبت به عدم کاربرد آن در شرایط تنش شوری شد. همچنین تیمار با اسیدسالیسیلیک موجب کاهش معنی دار خاموشی غیرفتوشیمیایی در شرایط تنش شد. با توجه به نتایج همبستگی صفات، خاموشی فتوشیمیایی انرژی الکترون برانگیخته (qP) با وزن خشک ریشه (r = 0.56*)و وزن خشک اندام هوایی(r = 0.68**) در شرایط تنش همبستگی مثبت معنی دار داشت. بنابراین از این صفت، می توان برای غربال گری این ارقام تحت تنش در شرایط کاربرد برگی اسید سالیسیلیک استفاده کرد.