سمیت پوشش های سیمانی حاوی نانوذرات دی اکسید تیتانیم بر باکتری تیوباسیلوس تیوپاروس

اغلب مطالعات صورت گرفته بر روی ویژگی ضدمیکروبی نانوذرات دی اکسید تیتانیم، در اثر فعالیت کاتالیزگری نوری آن در آب دیونیزه می باشد. پژوهش های ناچیزی نشان داده اند که وجود نانوذرات دی اکسید تیتانیم در محیط کشت و در شرایط تاریکی، می تواند مانع رشد باکتری ها و نهایتا مرگ آن ها شود. در این مطالعه، اثر ضدباکتریایی نانوذرات دی اکسید تیتانیم در سامانه های دوغابی و تثبیت شده (1-0.1%)، بر باکتری تیوباسیلوس تیوپاروس، به عنوان اولین باکتری درگیر در تخریب بیولوژیکی سیمان، در محیط کشت اختصاصی آن بررسی شده است. به منظور رصد زنده بودن باکتری ها، از اندازه گیری های pH و کدورت سوسپانسیون محیط کشت استفاده شده است. نتایج نشان دادند که تیوباسیلوس تیوپاروس در حضور سیمان های حاوی نانوذرات دی اکسید تیتانیم رشد نکرده و در زمان های تماس طولانی تر می میرد. بهترین درصد افزودن نانوذرات به سیمان، برای داشتن ویژگی ضدباکتریایی 1% می باشد. بنابراین با این روش، می توان پوشش های سیمانی ضدمیکروبی به منظور محافظت از تخریب بیولوژیکی تولید نمود.