میزان کشندگی سکته ی قلبی در بیماران با و بدون دیابت در بیمارستان های ایران در سال 1392

درباره میزان کشندگی سکته ی قلبی در بیماران دیابتی و غیردیابتی در مقیاس ملی در بیمارستان های ایران مطالعه ای منتشر نشده است. هدف از این مطالعه، تعیین میزان کشندگی سکته ی قلبی در بیماران با و بدون سابقه دیابت و تعیین عوامل مرتبط با مرگ ناشی از سکته قلبی در ایران بود.
در این مطالعه مقطعی و ملی از داده های 20750 بیمار جدید مبتلا به سکته ی قلبی در سال 1392 استفاده شد.
شیوع دیابت در بیماران مورد بررسی 3/ 22 درصد (4612 نفر) بود. میزان کشندگی سکته ی قلبی و حدود اطمینان 95 درصد آن در بیماران دیابتی 22/ 13 درصد (23/ 14- 27/ 12 درصد) و در بیماران غیردیابتی 7/ 11 درصد (26/ 12-28/ 11 درصد) بود و اختلاف معنی داری مشاهده شد. نسبت شانس (OR) مرگ ناشی از سکته ی قلبی با بالارفتن قطعه ST الکتروکاردیوگرام در مردان 77/ 4 (حدود اطمینان 95 درصد: 43/ 5-20/ 4) و حدود دو برابر زنان (نسبت شانس: 13/ 2؛ حدود اطمینان 95%: 54/ 2-78/ 1) بود.
اگرچه میزان کشندگی سکته ی قلبی در بیماران دیابتی بیشتر از بیماران غیردیابتی بود، اما به نظر می رسد به خاطر اختلاف کم میزان کشندگی بین دو گروه و حجم نمونه بالا در مطالعه، اختلاف آماری معنی دار از نظر بالینی ارزش جزئی دارد. بنابراین، مدیریت و ارایه مراقبت های مورد نیاز در اورژانس و بخش های مراقبت قلب بیمارستان ها، از جمله دسترسی به درمان طلایی در وقت مناسب در بیماران دیابتی و غیردیابتی، باید به طور یکسان و ویژه انجام شود.