بررسی خواص استحکام ضربه ای نانوکامپوزیت بر پایه پلی پروپیلن/ نانو صفحات گرافن/ نانو رس با استفاده از روش رویه پاسخ

در این تحقیق با استفاده از روش طراحی آزمایش، اثر هیبریدی نانوصفحات گرافن و نانو رس و سازگارکننده پلی پروپیلن پیوندی با انیدرید مالئیک (PP-g-MA) بر استحکام ضربه ای نانوکامپوزیت های بر پایه پلی پروپیلن بررسی گردید. طراحی آزمایش و تحلیل داده های آزمایشگاهی با استفاده از نرم افزار Minitab 16 و روش طراحی رویه پاسخ انجام شد. ساخت نانوکامپوزیت ها، بر اساس روش اختلاط مذاب انجام گرفت. مدل های آماری ارائه شده توسط روش رویه پاسخ تطابق خوبی با یافته های آزمایشگاهی داشتند و با توجه به مقادیر R-sq و (R-sq(adj دارای اعتبار خوبی می باشند. تحلیل های آماری نشان دادند که با افزایش درصد نانوذرات، استحکام ضربه کاهش می یابد. ریخت شناسی ترکیب ها توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)انجام شد. ریزنگارها نشان دادند که پراکندگی ذرات در درصدهای پایین تر بهتراست. آنالیز حرارتی به روش گرماسنجی روبشی تفاضلی (DSC) نشان داد که حضور گرافن تاثیر چندانی بر دمای ذوب نمونه ی مورد آزمایش ندارد، اما Tc نانوکامپوزیت را در مقایسه با پلی پروپیلن خالص، حدود 4 درصد افزایش داده است. همچنین با افزودن گرافن درجه تبلور کاهش یافت. در نانوکامپوزیت فاقد گرافن، حضور نانورس تاثیری بر دمای ذوب نداشت اما درجه تبلور، 73 /10 درصد و دمای تبلور 23/ 2 درصد در مقایسه با پلی پروپیلن خالص افزایش یافت که نشان از اثر هسته زایی نانورس دارد.