بررسی انتقادی پژوهش های تاثیر و تاثر در ادبیات تطبیقی ایران

حجم بزرگی از پژوهش های ادبیات تطبیقی در ایران، پژوهش هایی است که با پیروی از اصول نظری مکتب فرانسه به بررسی رابطه تاثیر و تاثر میان ادبیات فارسی و ادبیات سایر ملت ها پرداخته است. این پژوهش ها از جهت فراهم آوردن مجموعه وسیعی از مطالعات مربوط به روابط و تاثیر و تاثرات میان ادبیات فارسی و ادبیات سایر ملت ها، درخور تامل اند. مقاله حاضر ساختاری سه بخشی دارد: در بخش اول به تبیین اصول نظری و روش شناسی پژوهش های مربوط به تاثیر و تاثر در مکتب فرانسه پرداخته ایم. بخش دوم شامل انتقادات مطرح بر روش شناسی مکتب فرانسه در این پژوهش هاست و در بخش سوم با توجه به تفاوت مقدمات پیدایش رشته ادبیات تطبیقی در فرانسه و در ایران و با هدف تصحیح نگاه سنتی و کج فهمی های رایج، برخی از آسیب ها در پژوهش های تاثیر و تاثری در ایران را از منظر نظری و روش شناسی مورد ارزیابی انتقادی قرار داده و نشان داده ایم نبود پیش زمینه مناسب، وارداتی بودن نظریه و هماهنگ نکردن آن با نیازهای علمی- ادبی، درک ناقص نظریه مکتب فرانسه و روش شناسی آن و عدم آشنایی با رویکردهای جدید در این حوزه، از جمله آسیب های جدی در پژوهش های تاثیر و تاثر در ایران است.