بهره گیری از نشانگرهای ریزماهواره یونجه در ارزیابی تنوع ژنتیکی جمعیت های اسپرس زراعی

در این مطالعه به منظور بررسی تنوع ژنتیکی 22 جمعیت اسپرس زراعی جمع آوری شده از مناطق جغرافیایی مختلف از نشانگرهای ریزماهواره جنس Medicago استفاده شد. محتوی اطلاعات چند شکل برای جایگاه های ریزماهواره ای مورد مطالعه در فاصله 20/0 تا 43/0 متغیر بود و میانگینی برابر 33/0 داشت. نشانگرهای mtgsp_005e04.taa.9 و Aac004 با داشتن بیشترین محتوی چندشکلی به عنوان نشانگرهای مفید جهت مطالعات ژنتیکی شناخته شدند. بر اساس تجزیه خوشه ای، جمعیت های اسپرس زراعی در دو گروه اصلی (ایرانی و خارجی) و هر کدام در دو زیر گروه طبقه بندی شدند. جمعیت های اسپرس زراعی خارجی براساس محل جمع آوری به دو زیر گروه اروپای غربی و اروپای مرکزی-شرقی تقسیم بندی شدند. نتایج تجزیه خوشه ایبا استفاده از تجزیه به مولفه های اصلی متعادل نیز مورد تایید قرار گرفت. بر اساس تجزیه واریانس مولکولی، میزان 6/13 درصد از کل تنوع به تفاوت بین جمعیت های اسپرس زراعی ایرانی و خارجی و 5/69 درصد به تفاوت درون جمعیت ها اختصاص داشت. در تجزیه واریانس مولکولی، مقدار شاخص تثبیت برابر با 27/0 حاصل شد که نشان دهنده تفکیک و تمایز بالا بین جمعیت های اسپرس زراعی و خارجی است. در مجموع، آغازگرهای SSR مورد استفاده در این آزمایش، چندشکلی بالایی را نشان دادند و تنوع ژنتیکی موجود در ژرم پلاسم اسپرس مورد مطالعه را با کارایی بالایی به تصویر کشیدند.