بهینه کردن شدت نور در تکثیر درون شیشه ای گز روغنی (Moringa peregrina)

گز روغنی از گونه های دارویی بومی جنوب شرق کشور و متحمل به خشکی است. متاسفانه، این گیاه با اهمیت از نظر دارویی، زیست محیطی، صنعتی و غذایی به دلیل برداشت بی رویه بذر و عدم توجه به حساسیت های ویژه اش، در معرض فرسایش ژنتیکی و خطر قرار دارد. تکثیر رویشی ژنوتیپ های برتر این گونه به منظور توسعه رویشگاه های آن در دستور کار موسسات تحقیقاتی قرار دارد. به این منظور این تحقیق جهت ارزیابی اثر سه سطح مختلف نور، با شدت های 700، 1200 و 2000 لوکس بر رشد و نمو شاخه های حاصل از جوانه زنی بذور گز روغنی، انجام شد. از این رو، جهت تثبیت اثر ژنوتیپ، ابتدا گیاهچه های حاصل از بذر منطقه کنشکی واقع در شهرستان نیک شهر از توابع استان سیستان و بلوچستان، با ریزازدیادی تکثیر شدند. شاخه های به دست آمده به محیط های کشت بهینه انتقال یافته و در قالب طرح کاملا تصادفی، در سه سطح نوری و در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. تفاوت رشد و نمو شاخه ها به وضوح قابل مشاهده بود. بر اساس نتایج حاصل، گرچه این گونه بومی مناطق با شدت نور بالاست، در تکثیر به صورت ریزازدیادی شرایط با نور کم را بهتر می پسندد. به نحوی که بیشترین شدت نور کمترین رشد و نمو شاخه ها را موجب شد. از این، رو در تولید انبوه ژنوتیپ های برتر این گونه با روش ریزازدیادی، توصیه می شود از شدت نور کم استفاده شود.