توسعه روشی برای ارزیابی خطر آتش سوزی جنگل با استفاده از متغیرهای محیطی و انسان ساخت

پژوهش پیش رو به منظورارزیابی خطر آتش سوزی به روش همپوشانی و با استفاده از متغیرهای مختلف محیطی و انسان ساخت در جنگل های بخش سه نکا- ظالمرود انجام شد. ابتدا نقشه های زیرمعیارهای عامل های فیزیوگرافی، زیست شناختی، اقلیمی و انسان ساخت تهیه شد. همچنین نقشه آتش سوزی های گذشته منطقه از شرکت نکاچوب تهیه و رقومی شد. سپس نقشه مناطق آتش سوزی گذشته با نقشه زیرمعیارهای هر یک از معیارهای مذکور روی هم گذاری شد تا میزان همپوشانی طبقات پرخطر این نقشه ها با محدوده آتش سوزی های گذشته (اهمیت یا وزن هر زیرمعیار در وقوع آتش سوزی) مشخص شود. نتایج نشان داد زیرمعیارهای نوع و تراکم پوشش گیاهی، فاصله از رودخانه و میانگین رطوبت نسبی سالانه بیشترین تاثیر را در وقوع آتش سوزی این جنگل ها داشته اند. نقشه خطر وقوع آتش سوزی با ادغام وزنی کلیه نقشه های زیرمعیارهای موثر در GIS در پنج طبقه تهیه شد. در نهایت نقشه آتش سوزی های گذشته با نقشه خطر آتش سوزی روی هم گذاری شد. نتایج نشان داد که مناطق پرخطر آتش سوزی در نقشه پتانسیل خطر تهیه شده با روش همپوشانی، تطابق زیادی با مناطق آتش سوزی های گذشته دارند که نشان دهنده اعتبار و صحت زیاد روش مورد استفاده می باشد.