اثر عصاره الکلی و آبی برگ لاواندولااستوکاس بر استافیلوکوکوس اورئوس و سایر باکتری های گرم منفی

با مقاومت روزافزون باکتری های بیماری زا نسبت به داروهای آنتی بیوتیک، محققان در پی یافتن ترکیب ها و داروهای جدید به خصوص داروهای گیاهی به عنوان جای گزین آنتی بیوتیک های غیر موثر هستند.
مطالعه به منظور تعیین خواص ضد باکتریایی عصاره آبی و الکلی گیاه لاواندولااستوکاس بر سویه های بالینی و استاندارد باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلاتایفی، سودوموناس آئروژینوزا و اشرشیاکلی انجام شد.
این مطالعه آزمایشگاهی در سال 1379 در گروه میکروب شناسی دانشگاه علوم پزشکی اهواز انجام شد. عصاره ها به روش تقطیر در خلا استخراج شدند. خاصیت ضدباکتریایی عصاره ها ابتدا به روش رقت لوله ای در محیط مایع مورد بررسی قرار گرفت و حداقل غلظت مهارکننده و کشنده با استفاده از درصد غلظت های مختلف عصاره ها تعیین شد. با تهیه صفحه از غلظت های تعیین شده، در روش آنتی بیوگرام به شیوه انتشار صفحه در آگار، میانگین قطر هاله های عدم رشد روی محیط جامد با یکدیگر مقایسه شدند.
غلظت های معینی از این عصاره ها دارای اثر ضد میکروبی قابل توجهی روی باکتری ها بودند. تاثیر عصاره ها با کم شدن غلظت آنها در دیسک، کم می شد. عصاره های الکلی با غلظت 20 و30 میلی گرم به طور معنی دار اثر مهاری روی رشد باکتری های مورد آزمایش داشتند که در این میان غلظت 30 میلی گرم دارای هر دو اثر مهاری و کشندگی بود.
علی رغم تاثیر قابل توجه برخی از غلظت های عصاره این گیاه بر باکتری ها، برای معرفی آن به عنوان جای گزین داروهای ضد میکروبی، به مطالعه های وسیع تری نیاز است.