تاثیر تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجم های بر اضطراب طی درمان اعتیاد به مواد افیونی از طریق س مزدائی فوق سریع با بیهوشی عمومی

اعتیاد به مواد افیونی با رواج بیماری های عفونی یکی از عمده مشکلات بهداشتی در جوامع مختلف و اضطراب، از عوارض ناخوشایند حین درمان و از عوامل عود است. هدف این مطالعه تعیین اثر تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجم های بر اضطراب ناشی از درمان اعتیاد به روش س مزدایی فوق سریع می باشد.
این مطالعه کارآزمایی بالینی دو گروهی و دوسویه کور برروی 40 بیمار منتخب درمان اعتیاد از طریق س مزدائی فوق سریع است. بیماران توسط پژوهشگر تحت تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجم های قرار گرفتند. اضطراب پیش از مداخله، بلافاصله قبل از س مزدایی ودو مرتبه در فواصل 24 ساعت پس از آن، توسط همکار پژوهشی سنجیده شد. اطلاعات پس از جم عآوری با نرم افزار آماری 20-SPSS و استفاده از آزمون واریانس با اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل گردید.
تمامی افراد مذکر بودند و میانگین مدت مصرف مواد در گروه مداخله 4/ 2± 37 / 8 و کنترل 2/ 2± 37 / 7 سال بود.
اضطراب گروه مداخله و گروه کنترل در هر زمان دارای تفاوت معن یدار است. اضطراب گروه مداخله یک ساعت پس از س مزدایی حدود 90 درصد کاهش نسبت به پیش از سم زدایی داشته است که تا 24 ساعت بعد پایدار بود در حالی که برای گروه کنترل این کاهش تقریبا 25 درصد بود و در عرض 24 ساعت بعد افزایش یافت.
یافته ها حاکی از تاثیر تحریک الکتریکی فراجمجم های بر کاهش اضطراب ناشی از درمان اعتیاد و بیهوشی است.