مطالعه فرهنگ ایمنی بیمار: یک ابزاری برای بهبود سطح ایمنی بیمار در سازمان های ارائه دهنده خدمات بهداشتی درمانی

ایمنی بیمار یکی از مولفه های اصلی کیفیت خدمات در نظام سلامت است، وجود فرهنگ ایمنی بیمار نقش کلیدی در ارتقای سطح ایمنی بیمار، پیشگیری از خطاهای پزشکی و رویدادهای نامطلوب در سازمان های ارائه دهنده خدماتی بهداشتی درمانی دارد. لذا هدف این پژوهش، مطالعه فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی نیشابور بود.
این پژوهش یک مطالعه مقطعی می باشد که در سال 1392 بر روی کلیه کارکنان واجد شرایط بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی نیشابور انجام شده است. برای بررسی فرهنگ ایمنی بیمار از پیمایش بیمارستانی فرهنگ ایمنی بیمار (HSOPSC) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل دادها از آزمون کای دو و مدل رگرسیون لجستیک در نرم افزار 16 SPSS استفاده شده است.
در این مطالعه میانگین امتیاز کلی فرهنگ ایمنی بیمار 52/ 9±50/ 25 بود. در میان ابعاد دوازده گانه فرهنگ ایمنی بیمار، بیشترین و کمترین امتیاز به ترتیب مربوط به بعد انتظارات و اقدامات مدیریت در جهت ارتقای ایمنی بیمار (با میزان 42درصد) و بعد تناوب گزارش دهی حوادث ناخواسته (با میزان 15 درصد) بود. براساس مدل رگرسیون لجستیک بین سطح کلی فرهنگ ایمنی بیمار و متغیرهای تماس مستقیم با بیمار، مدت اشتغال در بیمارستان و مدت اشتغال در واحد فعلی ارتباط آماری معنی دار مشاهده شد (p<0.05).
دراین مطالعه مشاهده شد که میانگین کلی و امتیاز تمامی ابعاد دوازده گانه فرهنگ ایمنی بیمار پایین تر از حد قابل قبول می باشد و وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان های مورد مطالعه نیاز مبرم به بهبود و ارتقاء دارد. لذا ایجاد سیاست هایی در جهت نهادینه ساختن و ارتقاء فرهنگ ایمنی بیمار در کارکنان ضروری به نظر می رسد.