معیارها و تفاوت نمره دهی معلمان انگلیسی بومی و غیربومی در سنجش تولید منظورشناسی زبان دوم: مورد کنش کلامی تحسین

سنجش منظورشناختی و توافق در نمره دهی از جمله موضوعاتی هستند که نیاز به توجه و تحقیق بیشتر دارند. عدم توافق در نمره دهی به تنوع در نمره دهی منجر می شود و این مسئله اهمیت موضوع را برجسته تر می کند. هدف مطالعه حاضر بررسی معیارهایی است که معلمان انگلیسی بومی (امریکایی) و غیربومی (ایرانی) در نمره دهی تولید کنش کلامی تحسین مورد ملاحظه قرار داده اند. در مجموع، 120 معلم (60 معلم بومی و 60 معلم غیر بومی) در این مطالعه مشارکت کردند و به مجموعه ای از آزمون های تکمیل گفتمان (مربوط به کنش کلامی تحسین) نمره دادند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که نمره دهندگان در مجموع 9 معیار را در فرایند نمره دهی به پاسخ های زبان آموزان انگلیسی مورد ملاحظه قرار دادند که شامل «استفاده از استراتژی ها»، «عوامل احساسی»، «ادب»، «روابط حاکم بین افراد»، «مسایل فرهنگی»، «روانی کلام»، «صحت و اعتبار»، «صداقت»، و «دقت زبانی» می باشد. با توجه به عدم وجود ثبات و توافق در نمره دهی معلمان بومی و غیربومی به نظر می رسد که هر دو گروه به آموزش نیاز دارند تا در سنجش منظور شناسی کارآمد شوند. نتایج تحقیق حاضر کاربردهای مهمی در حوزه آموزش به معلمان زبان انگلیسی و تدوین گران متون آموزشی معلمان دارد و اهمیت آموزش جنبه های مختلف منظورشناختی معلمان را به ما متذکر می شود.