فراوانی پلی مورفیسم های ژنهای مرتبط با عملکرد جسمانی و استعدادیابی ژنتیک ورزشی در جمعیت ایرانی و ورزشکاران نخبه

وراثت بیش از 20000 ژن، معرف هر یک از ما به عنوان یک انسان می باشد. آرایش عظیمی از فنوتیپ های انسانی و تنوع های ژنتیکی متعددی (پلی مورفیسم ها) با عملکرد ورزشی در سطح نخبگی همراه هستند. پژوهش حاضر به بررسی پلی مورفیسم ژنهای مرتبط با عملکرد جسمانی (ACTN3، PGC-1α، ACE، CKMM، و PPARγ) و استعدادیابی ژنتیک ورزشی در جمعیت ایرانی و ورزشکاران نخبه می پردازد.

آزمودنی های پژوهش حاضر شامل 100 نفر ورزشکار نخبه ایرانی از رشته های ورزشی المپیکی و مسابقات جهانی و 100 نفر گروه غیر ورزشکار به عنوان گروه کنترل بودند. ویژگی های بدنی آزمودنی ها شامل شاخص توده بدنی(BMI)، نسبت دور کمر به دور باسن (WHR) و درصد چربی بدن (%BF) اندازه گیری شد. DNA ژنومی از بزاق با استفاده از کیت مربوطه استخراج و پس از بررسی کیفیت مطلوب مورد استفاده قرار گرفت. بررسی پلی مورفیسم های مورد نظر به روش RFLP انجام شد.

روش آمار توصیفی و تعیین اختلاف میانگین بین گروه ها نشان داد درصد چربی (ورزشکار 48 /4±78/ 12، غیرورزشکار 84/ 5±9/ 17)، WHR (ورزشکار 5/ 0±83/ 0، غیرورزشکار 06/ 0±80/ 0) بین دو گروه تفاوت معنی داری دارد. روش کای مربع نشان داد تفاوت معنی داری در فراوانی ژنوتیپ های پنج ژن بین گروه های ورزشکار و غیر ورزشکار وجود ندارد.

نتایج نشان داد وزن، قد، شاخص توده بدن و نسبت دور کمر به باسن گروه ورزشکار میانگین بیشتری دارد. تشابه فراوانی ژنوتیپ ها بین گروه ورزشکار و غیر ورزشکار با برخی مطالعات انجام شده در حوزه بین المللی به ویژه نژاد قفقازی همسو بود. به طور کلی نتایج حاصل از بررسی فراوانی ژنوتیپ ها نشان می دهد جامعه ایرانی در هر دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار به لحاظ اجرای فعالیت های قدرتی برتری دارند.