تاثیر ناشتایی و دریافت غذا برسطوح پلاسمایی گرلین زنان دارای اضافه وزن پس از 8 هفته تمرین هوازی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح پلاسمایی گرلین زنان دارای اضافه وزن در دو وضعیت ناشتایی و 4 ساعت پس از دریافت غذا بود.

در این تحقیق نیمه تجربی 24 زن دارای اضافه وزن دانشگاه مازندران (وزن 35/ 10±4/ 77 کیلوگرم، شاخص توده بدن[1]4/ 0±3/ 30 کیلوگرم بر متر مربع، نسبت دور کمر به دور لگن 045/ 0±85/ 0و درصد چربی 35/ 3±9/ 33) به طور تصادفی به 2 گروه کنترل (12نفر) و تجربی (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در برنامه پیاده روی به مدت 8 هفته و 5 جلسه در هر هفته شرکت کردند. شدت تمرین 65% ضربان قلب ذخیره به مدت 16 دقیقه در اولین هفته و در انتهای هفته هشتم با شدت 70-80 % ضربان قلب ذخیره به مدت 60 دقیقه انجام شد. پیش و پس از 8 هفته تمرین هوازی غلظت گرلین پلاسمایی، نیم رخ لیپیدی در وضعیت ناشتا و پس از 4 ساعت دریافت غذا اندازه گیری شد.

سطوح پلاسمایی گرلین ناشتا پس از 8 هفته تمرین هوازی در مقایسه با قبل برنامه تمرین اندکی افزایش یافت که این تغییر معنادار نبود (86/ 0=p). در حالی که سطوح گرلین 4 ساعت بعد از دریافت غذا پس از 8 هفته تمرین هوازی در مقایسه با قبل از برنامه تمرینی افزایش معناداری (0001 /0 (p=داشت. وزن، نسبت دور کمر به باسن و درصد چربی آزمودنی ها در گروه تمرین کرده در مقایسه با قبل تمرین کاهش معناداری داشت (0001/ 0 = p)،.

نتایج ما بیان می کند تغییرات گرلین در حالت ناشتا مستقل از تغییرات وزن می باشد.