گشتالت در طراحی پلان باغ ایرانی

نظریه گشتالت از جمله مکاتب تاثیرگذار در قرن بیستم است که به معماری وارد شده است. با توجه به شیوه متفاوت توجه به ادراک در این مکتب، در بسیاری از مقالات به لزوم بررسی این سیستم ادراکی و نحوه عمل آن در طراحی توجه شده است؛ اما بیشتر آن ها درحد بررسی مبانی نظری گشتالت هستند و به حضور این مکتب در طراحی باغ های ایرانی توجه نکرده اند. به این ترتیب، این پرسش مطرح می شودکه آیا می توان با این نظریه باغ های تاریخی را تحلیل نمود. برای یافتن پاسخ این پرسش، ابتدا نظریه گشتالت و رابطه آن با مفاهیم معماری منظر و سپس ظرفیت های آن در تحلیل باغ سازی ایرانی مورد مطالعه قرارگرفت.
چیستی نظریه گشتالت، مفاهیم آن و معیارهای حاصل از این مفاهیم در تحلیل باغ های تاریخی پرسش های اصلی این پژوهش هستند. برای پاسخگویی به پرسش ها در حوزه نظری، روش تحقیق استدلال منطقی و بررسی نمونه موردی به کار گرفته شد. درنهایت، مفاهیم مربوط به این نظریه در طراحی پلان چند باغ از دوره های تاریخی متفاوت ایران برای نمایش میزان گستردگی کاربرد این نظریه در باغ های ایرانی بررسی شد.
نتایج تحقیقات نشان می دهند با اینکه سال ها از ظهور نظریه گشتالت می گذرد، همواره کاربرد داشته و به خوبی می تواند در حوزه معماری منظر استفاده شود. همچنین به کمک مفاهیم نظریه گشتالت، جنبه های ناپیدای معماری منظر ایرانی بازشناخته خواهد شد.