تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیتی سخت پوست Paramysis intermedia در مناطق تیاب و خلیج گواتر با استفاده از توالی یابی ژن میتوکندریایی 16SrRNA

یکی از مهم ترین زئوپلانکتون هایی که در نواحی مصبی و دریایی مورد تغذیه آبزیان قرار می گیرد سخت پوست پارامایسیس اینترمدیا Paramysis intermedia است. با توجه به وجود ذخایر این زئوپلانکتون در خلیج فارس و دریای عمان، آگاهی از ساختار ژنتیکی آن به منظور حفظ تنوع زیستی و خزانه ژنی دارای اهمیت است. در پژوهش حاضر برای اولین بار ساختار ژنتیکی و جمعیتی سخت پوست پارامایسیس اینترمدیا در دو منطقه تیاب و خلیج گواتر با استفاده از توالی یابی ژن 16S rRNA میتوکندریایی بررسی شد. نتایج ده نمونه توالی یابی شده شامل 365 باز هم ردیف شده ژن 16S rRNA، 339 جایگاه ژنی مونومورف، 26 جایگاه ژنی پلی مورف و 27 موتاسیون نشان دهنده نرخ بسیار کم موتاسیون در این گونه بین مناطق مورد مطالعه بود. هیچ گونه چندشکلی اضافه و حذف مشاهده نشد. تعداد نه هاپلوتیپ در دو منطقه به دست آمد و میزان تنوع هاپلوتیپی و تنوع نوکلئوتیدی برای تمامی نمونه ها بین دو منطقه به ترتیب 003/0 ± 978/0 و 000/0 ± 035/0 محاسبه شد. مقدار هتروزایگوسیتی مورد انتظار برای منطقه تیاب بیشتر (184/0 ± 287/0) از خلیج گواتر (088/0 ± 014/0) بود. مقدار Fst در سطح احتمال 05/0 بین دو جمعیت 18/0 و معنی دار بود و در ترسیم درخت فیلوژنتیکی این جدایی به وضوح دیده شد. میانگین مقدار آزمون Tajima''s D و Fu''s FS بین دو منطقه به ترتیب 12/0- و 51/2 و غیر معنی دار بود که نشان دهنده نبود بسط جمعیتی بین نمونه های دو منطقه است. نتایج نشان داد که سخت پوست پارامایسیس اینترمدیا در دو منطقه مطالعه شده، به خصوص منطقه تیاب، از تنوع ژنتیکی بالایی برخوردار است و هر یک جمعیت مستقلی دارند.