اثر تنش خشکی و اسید هیومیک بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک چای ترش (Hibiscus sabdarifa)

به منظور بررسی اثر تنش خشکی و اسید هیومیک بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک گیاه دارویی چای ترش، آزمایشی به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز آموزش کشاورزی شهید دهقان پور جیرفت، در سال 1392 اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل تنش خشکی در سه سطح به صورت آبیاری پس از 50، 100 و 150 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A به عنوان عامل اصلی؛ و مصرف اسید هیومیک به صورت شاهد (عدم مصرف)، با آبیاری، با آبیاری و یک بار محلول پاشی، و با آبیاری و دو بار محلول پاشی به عنوان عامل فرعی بودند. اسید هیومیک برای آبیاری و محلول پاشی به ترتیب با غلظت 10 کیلوگرم در هکتار و 250 سی سی در 100 لیتر آب استفاده شد. تنش خشکی اثر معنا داری بر محتوای کلروفیل a، کلروفیل b،کاروتنوئید، محتوای رطوبت نسبی برگ و پرولین برگ چای ترش داشت. اثر متقابل اسید هیومیک و تنش خشکی تنها بر شاخص کلروفیل کل و مقدار کل کربوهیدرات های محلول معنادار بود. با افزایش تنش خشکی از مقدار کلروفیل a (22/48 درصد)، کلروفیل b(77/32 درصد)،کاروتنوئید (64/79 درصد) و محتوای رطوبت نسبی (59/12 درصد) کاسته شد؛ درحالی که بر غلظت پرولین (8/26 درصد) افزود. اسید هیومیک سبب افزایش محتوای کلروفیل های a و b وکاروتنوئید شد و مقدار پرولین را 04/15 درصد کاهش داد.