بررسی میزان دستیابی دانشجویان پرستاری به اهداف آموزشی کارورزی بالینی

آموزش بالینی رکن اساسی در آموزش پرستاری است. دستیابی به اهداف بالینی در بخش های ویژه در مراقبت از بیماران امری حیاتی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان دستیابی به اهداف بالینی بخش های ویژه در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کردستان انجام گرفت.
این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 51 نفر از دانشجویان ترم هفتم درسال1392 انجام شد. نمونه گیری به روش سرشماری و داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات فردی و چک لیست های خودارزیابی و آزمون آسکی گردآوری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری t، نمودار همبستگی پیرسون و از طریق نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.
نتایج خودارزیابی نشان داد دستیابی به اهداف بالینی در بخش دیالیز مطلوب و در سی سی یو و آی سی یو متوسط بوده و بررسی آزمون آسکی نشان داد در بخش سی سی یو و آی سی یو پروسیجرهای تفسیر نوار قلب و ساکشن لوله تراشه متوسط، ماساژ قلب و اکسیژن تراپی مطلوب و در بخش دیالیز انجام پروسیجرها مطلوب بوده است. آزمون آماری t بین نتایج خود ارزیابی و آزمون آسکی ارتباط معنی داری نشان نداد. نمودار همبستگی پیرسون بین میانگین معدل دانشجویان با نتایج آزمون آسکی ارتباط معنی داری را نشان داد (007/0 > P) اما بین میانگین معدل و خود ارزیابی ارتباطی یافت نشد. نتایج آزمون آسکی بهتر از خودارزیابی بود و آزمون آماری t اختلاف میانگین نمرات دو آزمون در دو گروه را معنی دار نشان داد. (002/0 >P) همچنین میانگین نمره دانشجویان دختر در آزمون آسکی بهتر از خودارزیابی بوده و آزمون آماری t اختلاف آنها را معنی دار نشان داد. (002/0 >P) اما میانگین نمره دانشجویان پسر در دو آزمون یکسان و اختلاف معنی داری مشاهده نشد.
در برخی مهارت ها دسترسی به اهداف ضعیف بوده لذا بازبینی اهداف در انتهای هر ترم ضروری است. توجه به نتایج ارزیابی در برنامه ریزی آموزشی موجب دسترسی به سطح بالاتری از مهارت ها می شود.