ویژگی های ریزرخساره ای، محیط های رسوبی و چینه نگاری سکانسی نهشته های کرتاسه بالایی در شمال غرب نهبندان (برش بصیران)

نهشته های کرتاسه بالایی در شمال غرب نهبندان (برش بصیران) شامل کنگلومرا، تناوب کنگلومرا- ماسه سنگ، مارن با میان لایه هایی ازسنگ آهک - آهک ماسه ای و سنگ آهک متوسط لایه تا توده ای به ضخامت 275 متر است. مرز زیرین توالی مورد نظر با نهشته های ژوراسیک؟(تناوب ماسه سنگ و شیل) و در برخی مناطق با نهشته های کرتاسه زیرین به صورت فرسایشی (ناپیوسته) و مرز بالایی آن به طور دگر شیب به کنگلومرای پالئوسن- ائوسن ختم می شود. براساس ویژگی های پتروفابریک رسوب شناسی، شواهد صحرایی و همچنین فراوانی و توزیع فرامنیفرا و دیگر اجزا موجود در رخساره های مختلف، 9 ریزرخساره مربوط به کمربند های رخساره ای ساحل، پهنه جزر و مدی، لاگون، سد، دریای باز کم عمق و دریای باز عمیق تعیین شده است. تغییر تدریجی رخساره های آب های کم عمق، عدم وجود موجودات ریف ساز و کربنات های دوباره نهشته شده نشان می دهد که توالی کربناته برش بصیران در یک پلاتفرم کربناته از نوع رمپ هوموکلینال نهشته شده اند. مطالعات چینه نگاری سکانسی منجر به شناسایی 4 سکانس رسوبی در برش بصیران شده است. سکانس های شناسایی شده توسط مرز های سکانسی نوع 1 (مرز زیرین سکانس رسوبی اول و مرز بالایی سکانس رسوبی چهارم) و 2 از یکدیگر تفکیک می شوند. سکانس رسوبی اول در بردارنده دسته رخساره ای TST، LST و HST است. این سکانس شامل ریز رخساره های اینتراتایدال، لاگون، سد، دریای باز کم و دریای باز عمیق می باشد. مرز زیرین آن از نوع SB1 است. سکانس رسوبی دوم و سوم شامل دسته رخساره ای TST، HST و دربردارنده ریزرخساره های دریای باز کم عمق و سد می باشد. این سکانس ها توسط مرز سکانسی SB2 از یکدیگر جدا می شوند. سکانس رسوبی چهارم نیز در بردارنده دسته رخساره ای TST و HST است. مرز بالایی آن از نوع SB1 و با یک ناپیوستگی مشخص به کنگلومرای پالئوسن ختم می شود.