ارزیابی آثار عملیات چوب کشی به توده باقی مانده در جنگل های کمتر دست خورده

صدمه به درختان باقیمانده، پیامد فعالیتهای بهره برداری و چوبکشی در توده های جنگلی و ممکن است شامل خراش و شکستگی ریشه، زخمی شدن تنه و شکستن شاخه ها و تاج باشد. هدف این تحقیق ارزیابی آثار محیط زیستی سیستم چوبکشی زمینی بر روی زادآوری و تجدید حیات جنگل و توده باقیمانده در جنگلهای کمتر دست خورده است. این تحقیق در بخش گرازبن جنگل خیرود به منظور بررسی جهت تعیین میزان صدمه وارده به زادآوری و توده باقیمانده به صورت برداشت صد در صد خسارتها در محدوده مسیرهای چوبکشی سه پارسل انجام شد. نتایج حاصل از صدمه به زادآوری ها نشان داد که بالاترین درصد خسارت مربوط به گروه های رویشی شل و خال و بیشترین نوع صدمه از نوع شکسته و ریشه کن شدن و زخمیشدن میباشد. بالاترین درصد درختان صدمه دیده در طبقه قطری 04-24 و 04-04 سانتیمتر قرار دارند و بیشترین درصد زخمها سطحی هستند. همچنین، 04% از زخم ها در تمام گونه ها دارای اندازهای کمتر از 044 سانتیمتر مربع بوده و بیش از 34 % زخم ها در یک متر اول تنه و بر روی ریشه و امتداد ریشه ها قرار دارند. بیشترین تعداد درختان صدمه دیده در فاصله کمتر از یک متر از مسیر چوبکشی قرار دارند. موقعیت درختان نسبت به مسیر چوب کشی دارای تاثیر قابل توجه بر ارتفاع و تعداد زخم تنه است. بنابراین، باید تلاش برای کاهش صدمه به توده باقیمانده بر روی درختان مجاور مسیر چوبکشی و ارتفاع یک متر اول تنه که دارای بیشترین احتمال صدمه دیدگی بود است، متمرکز شود.