اثر محلول پاشی سولفات روی بر محتوای عناصر معدنی، عملکرد دانه و روغن دو رقم گلرنگ (Carthamus tinctorius L.)

به منظور بررسی اثر محلول پاشی سولفات روی بر صفات کیفی و عملکرد دانه ارقام گلرنگ، آزمایشی در سال زراعی 92-1391 در مزرعه دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. فاکتورهای آزمایشی شامل دو رقم گلرنگ (صفه و توده محلی اصفهان) و زمان محلول پاشی سولفات روی (بدون محلول پاشی و محلول پاشی در مرحله آغاز رشد ساقه، شاخه دهی، گلدهی و پرشدن دانه) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اثر محلول پاشی سولفات روی بر میزان عنصر روی دانه، فسفر دانه، کلروفیل a، کلروفیل b، نسبت کلروفیل a به b، عدد کلروفیل متر، عملکرد دانه، عملکرد روغن و اجزای عملکرد دانه معنی دار بود. محلول پاشی در مراحل مختلف رشد محتوای عنصر روی دانه را افزایش داد، در صورتی که میزان فسفر دانه در اثر محلول پاشی روی کاهش یافت. میزان کلروفیلa وb، نسبت کلروفیل a به b، عدد کلروفیل متر، میزان روغن، عملکرد دانه و عملکرد روغن در هر دو رقم تحت تاثیر محلول پاشی روی به طور معنی دار افزایش یافتند، ولی در این صفات، به استثنای میزان روغن دانه، زمان های محلول پاشی تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. اثر متقابل رقم و محلول پاشی بر میزان روغن دانه و میزان کلروفیل a معنی دار بود. بیشترین میزان روغن دانه در رقم صفه (83/25 درصد) در محلول پاشی در مرحله آغاز رشد ساقه و در رقم محلی اصفهان (27/24 درصد) در محلول پاشی در مرحله گلدهی و شاخه دهی به دست آمد. محلول پاشی روی باعث افزایش معنی دار تعداد طبق در مترمربع و وزن هزاردانه شد، بدون این که تاثیری بر تعداد دانه در طبق داشته باشد. به طور کلی عملکرد دانه گلرنگ در اثر محلول پاشی سولفات روی در تمام مراحل مورد بررسی در مقایسه با شاهد افزایش یافت و تفاوتی بین مراحل محلول پاشی با همدیگر وجود نداشت. عملکرد روغن نیز در اثر محلول پاشی سولفات روی به جز محلول پاشی در مرحله پرشدن دانه در مقایسه با شاهد افزایش یافت. در این آزمایش هر دو رقم مورد بررسی واکنش مشابهی به مصرف روی نشان دادند و تفاوت معنی داری از این نظر بین آنها وجود نداشت.