بررسی تنوع ژنتیکی 16 جمعیت گل محمدی با استفاده از صفات کاریوتیپی

گل محمدی (Rosa damascenaMill) یکی از مهم ترین گونه های تولیدکننده اسانس در ایران و جهان به شمار می رود. به منظور شناخت تنوع ژنتیکی توده های مختلف گونه گل محمدی موجود در ایران،بررسی های ژنتیک یاخته ای (سیتوژنتیکی) بر روی برخی از آنها صورت گرفت. در توده های موردنظر، اندازه گیری ویژگی های کاریوتیپی مانند طول بازوی بلند و کوتاه کروموزومی قرار گرفته و بنابر اطلاعات به دست آمده، طول کل کروموزم ها، نسبت طول بازوهای کوتاه به طول بازوی بلند و به عکس نیز محاسبه شد. بر روی داده های به دست آمده از صفات کاریوتیپی بالا تجزیه واریانس در قالب طرح فاکتوریل در طرح پایه کاملا تصادفی انجام شد. تجزیه واریانس برای همه ی صفات یادشده در سطح 1% نشان داد که اختلاف معنی داری بین توده ها و کروموزوم ها وجود دارد. جمعیتهای گونه یادشده دارای 14 جفت کروموزوم بدون ماهواره و کروموزوم Bبودند. کمینه طول کل کروموزوم ها مربوط به جمعیت یزد2 و بیشینه طول کل کروموزم ها مربوط به جمعیت خوزستان1 بود. با روش لوان بیشتر کروموزوم ها زیرمیان مرکز (ساب متاسانتریک) تشخیص داده شد و روش های مختلف سنجش تقارن کاریوتیپی نیز نشان داد، کاریوتیپ بیشتر نمونه ها نامتقارن است.