بررسی حذف فتوکاتالیستی پنتاکلروفنل با استفاده از نانوذرات اکسید روی در حضور اشعه UV از محلول آبی

پنتاکلروفنل (Pentachlorophenol) یک ترکیب آلی و جزو آلاینده های متقدم و سرطان زا است. استفاده گسترده PCP در جهان، آلودگی های زیادی را در آب و خاک ایجاد کرده است. هدف این مطالعه بررسی کارایی حذف پنتاکلروفنل با استفاده از فرایند ZnO/UV و ارزیابی تاثیر پارامترهای موثر در حذف آن می باشد.
این مطالعه از نوع بنیادی-کاربردی می باشد که در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. فاکتورهای مختلف شامل pH، غلظت پنتاکلروفنل و دوز نانوذرات در زمان تماس مختلف در حذف پنتاکلروفنل بررسی شدند. سنجش مقدار پنتاکلروفنل در نمونه ها با استفاده از دستگاه HPLC و بررسی گروه های عملکردی بر روی جاذب با FTIR انجام شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS.16 انجام گرفت.
نتایج نشان داد که با کاهش pH، کاهش غلظت پنتاکلروفنل و افزایش مقدار نانوذره راندمان حذف پنتاکلروفنل افزایش می یابد (89 درصد برای 3 =pH در مقابل 60 درصد برای 9 =pH). ااز نتایج XRD و SEM مشخص شد که قطر نانوذرات اکسیدروی 20 نانومتر است. اشعه UV به تنهایی تاثیر کمی در حذف پنتاکلروفنل داشته و تابش آن بر روی نانوذرات راندمان حذف پنتاکلروفنل را تا حدود 90 درصد افزایش داد. سینتیک واکنش از مدل Langmuir- Hinshelwood و جذب پنتاکلروفنل (در 30 دقیقه اول فرایند بدون حضور UV) از مدل ایزوترم فروندلیخ تبعیت می کند. آنالیز FTIR نشان داد که گروه های عاملی OH و کربوکسیل نقش مهمی در جذب پنتاکلروفنل دارند.
با توجه به نتایج حاصل می توان از فرایند ZnO/UV در شرایط اسیدی به عنوان روشی موثر در حذف پنتاکلروفنل از منابع آبی استفاده نمود.