میزان آگاهی پرستاران مراکز درمانی دانشگاه علوم پزشکی زنجان در زمینه دیابت

دیابت شایع ترین بیماری مزمن متابولیک و یکی از چالش های بزرگ سلامتی در قرن بیست و یکم است. اختلال متابولیکی ناشی از دیابت شیرین سبب بروز تغییرات پاتولوژیک ثانویه ای در اندام های متعدد بدن می شود که مشکلات فراوانی را برای فرد مبتلا به دیابت و سیستم بهداشتی جامعه به همراه می آورد. پرستاران به عنوان بزرگترین گروه درمانی باید آگاهی مطلوبی ازدیابت داشته باشند. در این مطالعه توصیفی - تحلیلی تعداد 267 پرستار از بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی زنجان به روش نمونه گیری طبقه ای مورد مطالعه قرار گرفتند، میزان آگاهی پرستاران با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته در سه سطح (ضعیف - متوسط - خوب) مورد سنجش قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش16و با استفاده ازآزمون های آماری (تی تست، آنوا، کای دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که 1/ 4 درصد پرستاران از میزان آگاهی ضعیف،9/ 86 درصد پرستاران از میزان آگاهی متوسط و 9 درصد از پرستاران در مورد دیابت آگاهی خوب داشته اند. بیشترین سوالی که پاسخ درست داده شد (6/ 84درصد) در مورد تغذیه در دیابت و کمترین آگاهی در زمینه تزریق انسولین بوده است.
با توجه به ماهیت مزمن دیابت و اهمیت آن از دیدگاه بالینی و پرستاری، نتایج پژوهش نشان داد اکثریت پرستاران از میزان آگاهی متوسطی برخوردارند، لذا آگاهی کادر درمانی مراکز بهداشتی به ویژه پرستاران بایستی افزایش یابد. و برگزاری دوره های آموزش مداوم، یکی از روش های مناسب برای رسیدن به این هدف می باشد.