مقایسه سلامت تحصیلی دختران مادران مبتلا به درد مزمن عضلانی اسکلتی با دختران مادران سالم

پژوهش ها حاکی از آن است که فرزندان بیماران مبتلا به درد مزمن، ممکن است در معرض بروز طیفی از دشواری های روانشناختی، اجتماعی و تحصیلی باشند. از این رو هدف پژوهش حاضر، بررسی سلامت تحصیلی در فرزندان مادران مبتلا به درد مزمن عضلانی- اسکلتی است. در پژوهش حاضریک گروه 44 نفری از فرزندان دختر مادران مبتلا به درد مزمن عضلانی اسکلتی، در متغیرهای سلامت تحصیلی با یک گروه کنترل همتا شده از دختران دارای مادران سالم، مقایسه شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، شامل مقیاس های سلامت تحصیلی (AHS-SR)، برگرفته از مقیاس های خودگزارش ده مسیرهای سلامتی توسط کودک (HPC-RS، وانز و همکاران، 2010) بود. به منظور تحلیل داده ها، مجموعه ای از روش های آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) بکار گرفته شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که فرزندان بیماران مبتلا به درد مزمن، سطوح پایین تری از سلامت تحصیلی را در مقایسه با کودکان گروه کنترل بروز دهند و این امر پیشنهاد می کند که ابتلاء مادر به درد مزمن، کارکرد تحصیلی کودک را به طور منفی تحت تاثیر قرار داده و بروز توانمندی های آن ها را با مانع مواجه می سازد. پژوهش حاضر، پیشنهاد می کند که فرزندان مادران مبتلا به درد مزمن، ممکن است در خطر بروز عملکرد آموزشی پایین تری در مقایسه با فرزندان والدین سالم باشند. به نظر می رسد که مداخلات خانواده و یا آموزش روانشناختی، می تواند به کودک و مادر، در داشتن درک بهتری از درد مزمن به عنوان یک پدیده، و نیز در بکارگیری راهبردهای مقابله ای برای پیشگیری از تاثیرات تعاملی آن کمک نماید.