اثر تنش خشکی و کاربرد زئولیت بر برخی خصوصیات خاک و ویژگی های رویشی گونه Halothamnus glaucus در مناطق خشک

استفاده از تکنیک های جدید، با هدف افزایش توان ذخیره سازی آب در خاک، یکی از روش های مقابله با شرایط سخت کمبود رطوبت در مناطق خشک است. به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف ماده معدنی زئولیت (کلینوپتیلولایت) و تنش خشکی بر برخی خصوصیات خاک و ویژگی های رویشی Halothamnus glaucus، کشت شده در عرصه واقع در منطقه عمرانی شهرستان گناباد، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 25 تکرار انجام شد و اثر تیمار سه سطح مصرف ماده اصلاح کننده زئولیت (صفر، 10 و 15 درصد وزنی) و تیمار آبیاری (آبیاری معمول در منطقه: هر30 روز یک بار و کم آبیاری: هر 60 روز یک بار)، موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، ظرفیت تبادل کاتیونی (CEC) خاک، تحت تاثیر حداقل 10 درصد وزنی زئولیت نسبت به شاهد 9/27 درصد افزایش داشته و با افزایش مقدار زئولیت در خاک ظرفیت تبادل کاتیونی افزایش می یابد. همچنین کاربرد حداقل 10 درصد وزنی زئولیت و آبیاری معمول در منطقه، ارتفاع اندام هوایی را 5/12 درصد، پتاسیم قابل جذب را 4/26 درصد و رطوبت قابل دسترس گیاه را 2/36 درصد افزایش داده است. تیمار کم آبیاری در حضور حداقل 10 درصد وزنی زئولیت کلینوپتیلولایت، بر درصد استقرار نهال و ارتفاع اندام هوایی، تاثیر معنی دار نداشت. بدین ترتیب می توان فواصل زمانی آبیاری نهال های عجوه را به دو برابر افزایش داد، بدون آنکه تاثیر منفی بر درصد استقرار و ارتفاع اندام هوایی گیاه داشته باشد. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق و فراوانی منابع معدنی زئولیت کلینوپتیلولایت در ایران، به نظر می رسد استفاده از این ماده می تواند تنش خشکی در فصول خشک سال را برای گیاهان مناطق خشک کاهش دهد.