بررسی و مقایسه رشد زبانی کودکان کاشت حلزون شده و کودکان دارای شنوایی طبیعی

ناشنوایی اثرات نامطلوبی بر رشد زبان کودک خواهد داشت. امروزه، انجام عمل جراحی کاشت حلزون فرصتی برای رشد و تحول زبان در کودکان ناشنوا فراهم آورده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رشد زبانی کودکان نا شنوا بعد از گذشت دو سال از عمل جراحی کاشت حلزون و مقایسه آنها با کودکان دارای شنوایی طبیعی انجام شده است.
جامعه آماری کودکان کاشت حلزون شده شامل کلیه کودکانی بودند که در بیمارستان الزهرای اصفهان، تحت عمل جراحی کاشت حلزون قرار گرفته بودند. از این جامعه 35 کودک (18 پسر و 17 دختر) که حداقل دو سال از عمل جراحی آنها گذشته بود، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه کودکان دارای شنوایی طبیعی، جامعه آماری شامل کلیه کودکانی بودند که در مراکز پیش دبستانی و دبستان شهر اصفهان، تحت آموزش قرار گرفته بودند. از این جامعه، 35 کودک (18 پسر و 17 دختر) به شیوه نمونه گیری خوشه ایتصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از مقیاس رشد و تحول زبان (فرامرزی، 1386)، جمع آوری شد و در پایان داده های آماری از طریق روش همبستگی و تحلیل کواریانس، مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته های پژوهش حاضر نشان داد که اگر چه کودکان کاشت حلزون شده نمره های بالایی در مقیاس رشد زبان دریافت می کنند، با این وجود بین میانگین امتیازات رشد زبان در دو گروه تفاوت معنی داری وجود داشت(P ≤ 0/001). همچنین بین سن و رشد زبان رابطه مثبت معنی داری وجود داشت (P ≤ 0/01 r= 0/491).
با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که اگر چه انجام عمل جراحی کاشت حلزون موجب رشد زبان در کودکان ناشنوا می شود ولی نباید انتظار داشت که بعد از گذشت دو سال از عمل جراحی، کودکان کاشت حلزون شده در مهارت های زبانی مشابه کودکان دارای شنوایی طبیعی عمل نمایند.