بررسی فراوانی و علل خوددرمانی در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر اهواز سال 92

امروزه با پیشرفت های قابل توجهی که در زمینه های علمی به وجود آمده شاهد دسترسی هر چه بیشتر افراد به داروهای مختلف و مصرف خودسرانه آن هستیم که برای سیستم بهداشت و درمان مشکلاتی را به همراه داشته است بنابراین این تحقیق با هدف تعیین فراوانی و علل آن در زنان شهراهواز انجام شده است.
در یک مطالعه مقطعی 364 زن مراجعه کننده به 7 مراکز بهداشتی درمانی شهر اهواز بر اساس شماره پرونده خانوار و با تخصیص متناسب به هر مرکز به صورت تصادفی انتخاب و پرسشنامه نیمه سازماندهی شده از طریق مصاحبه تکمیل شد. جهت آنالیز داده از تست های آماری کای دو و مدل رگرسیون لجستیک استفاده شد. (05/0>P) معنادار در نظر گرفته شد خود درمانی در 1/ 70 درصد زنان وجود داشت. بیشترین فراوانی خود درمانی به گروه سنی بیشتر از 30 سال تعلق داشت. شایع ترین موارد خود درمانی، اختلالات ادراری – تناسلی (7 /58 درصد) بود. بین تحصیلات (003/ 0=P) و تعداد زایمان (003/ 0=P) با مصرف خودسرانه دارو ارتباط معنی داری وجود داشت. شایع ترین علل مصرف داروهای صناعی سابقه ابتلای قبلی (6/ 48 درصد) و گران بودن هزینه های پزشکی (6 /50 درصد)، در مورد داروهای گیاهی، گران بودن هزینه های پزشکی (1/ 41درصد) و برای گیاهان دارویی موثر بودن این محصولات (1 /38 درصد) بوده است.
بالا بودن میزان خود درمانی در جامعه مورد بررسی، ضرورت بکارگیری آموزش در زمینه مصرف صحیح دارو را از طریق رسانه های جمعی ایجاب می کند.