ارتباط اتساع برونشی با پالس اکسیژن و آستانه تهویه ای در کودکان آسمی: مطالعه تاثیر ترکیب بدن و فعالیت وامانده ساز هوازی در محیط با رطوبت اندک

آسم یکی از علل اصلی بیماری های مزمن در کودکان است که به شدت، زندگی روزمره و مشارکت در فعالیت بدنی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین چاقی می تواند به عوارض تنفسی قابل توجهی منجر شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط اتساع برونشی با پالس اکسیژن و آستانه تهویه ای در کودکان آسمی با ترکیب بدنی متفاوت طی اجرای یک وهله فعالیت هوازی وامانده ساز بود.
25 کودک چاق (چربی بدنی>30 درصد، شاخص توده بدنی >25 کیلوگرم بر متر مربع)مبتلا به آسم (10 نفر)، و گروه سالم (15 نفر) و20 کودک لاغر (چربی بدنی<20 درصد، شاخص توده بدنی<20 کیلوگرم بر متر) مبتلا به آسم (13 نفر)، و گروه سالم (7 نفر)، فعالیت هوازی پیشرونده وامانده ساز با کارسنج پایی را در محیط با درجه حرارت ثابت 2±22 درجه سانتی گراد و رطوبت (5±35 درصد) انجام دادند. در طی ورزش، مقادیرحالت پایدار پارامترهای قلبی تنفسی با استفاده از دستگاه گاز آنالیزر (K4B2) اندازه گیری شد.
نتایج نشان داد بعد از اجرای فعالیت وامانده ساز، مقادیر اوج اکسیژن مصرفی (VO2peak)، اتساع برونشی (BDR)، پالس اکسیژن (OP) و آستانه تهویه (VT) در کودکان چاق و لاغر آسمی نسبت به کودکان چاق و لاغر سالم کمتر بود. به علاوه، کودکان لاغر آسمی در مقایسه با کودکان چاق آسم VT کمتر و مقادیر بالاتر VO2peak، OP، BDR وجود داشت. همچنین بین میزان BDR و VT در کودکان چاق و لاغر آسمی یک رابطه معکوس و بین BDR و OP در کودکان چاق آسمی یک رابطه مستقیم و در کودکان لاغر آسمی یک رابطه معکوس غیرمعنادار مشاهده شد.
در مقایسه با کودکان لاغر آسمی، چاقی به عنوان یک بار اضافی عملکرد ریوی را تحت تاثیر قرار می دهد و فشار وارد بر کودکان آسمی را افزایش می دهد. بنابراین می توان پذیرفت که چاقی ممکن است عملکرد ورزشی کودکان آسمی را محدود نماید.