بررسی رابطه سبک های حل مسئله و تمایل به کارآفرینی دانشجویان (مورد مطالعه: دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه زابل)

تمایل به کارآفرینی یکی از پیش شرط های اصلی توسعه کارآفرینی محسوب می شود و متاثر از عوامل گوناگون روان شناختی است. براین اساس، هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه سبک های حل مسئله به عنوان یکی از متغیرهای مهم روان شناختی با تمایل به کارآفرینی است. این تحقیق برحسب هدف از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری تحقیق، دانشجویان دانشکده های کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه زابل در سال تحصیلی 1392-1393 هستند (3000=N). حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 210 نفر انتخاب شد و نمونه موردنظر با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب تعیین شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد استفاده شد. روایی ابزار اندازه گیری بر پایه نظر تعدادی از اعضای هیئت علمی ترویج و آموزش کشاورزی و صاحب نظران مربوط تایید شد. پایایی پرسشنامه های سبک های حل مسئله و تمایل به کارآفرینی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 74 /0 و 83/ 0 به دست آمد. نتایج تحقیق بیانگر آن بود که بیشتر پاسخگویان مورد مطالعه از نظر میزان تمایل به کارآفرینی در سطح تقریبا مطلوبی قرار دارند. همچنین، یافته های تحقیق نشان دادند سبک های حل مسئله و تمایل به کارآفرینی دانشجویان رابطه معنی داری با هم دارند. تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز نشان داد سبک های حل مسئله خلاقیت، اعتماد، گرایش و درماندگی می توانند 33 درصد از تغییرات تمایل به کارآفرینی دانشجویان را تبیین کنند.